نام: طاووس هندی Indian peafowl
نام علمی: Pavo cristatus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: ماکیان‌سانان
زیرراسته: قرقاول‌سانیان
خانواده: قرقاولان
زیرخانواده: قرقاولیان
سرده: طاووس‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
پیدایش: دوره‌ی میوسن پسین (۱۱/۶۰۸ تا ۵/۳۳۲ میلیون سال پیش)
زیستگاه: جنگل‌های دشت نمناک و کوهستانی نمناک نیمه‌گرمسیری یا گرمسیری، درختچه‌زارهای خشک نیمه‌گرمسیری یا گرمسیری، زمین‌های کشت‌پذیر و کلان‌کشتزارهای کشورهای پاکستان، هند، سری‌لانکا، بنگلادش، نپال و بوتان در جنوب قاره‌ی آسیا (طاووس هندی به کشورهای استرالیا، نیوزیلند، باهاما، آمریکا و گروه‌جزیره‌ی هاوایی نیز برده شده و جانور بومی این سرزمین‌ها به‌شمار نمی‌رود.)
زندگانی: ۱۰ تا ۲۰ سال (بیشینه ۲۵ سال) (دربند ۱۰ تا ۲۳/۲ سال)
سن بلوغ: نرها ۲ تا ۳ سالگی و ماده‌ها ۱ تا ۳ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۳ تا ۱۲ تخم، با ۲۷ تا ۲۹ روز زمان جوجه‌کشی (طاووس‌های هندی سالی یک‌بار زادآوری می‌کنند.)
خوراک: همه‌چیزخواری همچون جوانه‌های درختان و گل‌ها، گلبرگ‌ها، دانه‌ها، میوه‌ها، سبزه‌ها و جوانه‌های بامبو، همچنین شکار حشرات به‌ویژه موریانه، کرم، قورباغه، مارمولک و مارهای کوچک
شکارگران: آدمی، زباد آفریقایی، ببر، پلنگ، سگ وحشی آسیایی و شغال طلایی
رنگ: نرها: سبز در پشت و سینه و قهوه‌ای گراینده به سیاه در شکم، دارای سری به‌رنگ آبی-سبز با تاجی به‌رنگ سبز گراینده به آبی با پایه‌های سیاه، همچنین دارای دو نوار از پوست سفید برهنه در بالا و پایین چشم‌ها، دارای گردنی آبی و بال‌هایی با شاهپرنخستین‌های شاه‌بلوطی، شاهپردومی‌های سیاه و شاهپرسومی‌های سفید با رگه‌های سیاه، دُم دارای نوک‌های هلالی سیاه و خال‌چشمی‌های سیاه گراینده به ارغوانی با لبه‌های آبی، مسی، سبز و برنزی؛ ماده‌ها: قهوه‌ای در پشت، قهوه‌ای تیره در سینه و سفید در شکم، دارای سری به‌رنگ قهوه‌ای-حنایی با تاجی به‌رنگ شاه‌بلوطی با لبه‌های سبز، همچنین دارای گلویی سفید و دو نوار از پوست سفید برهنه در بالا و پایین چشم‌ها؛ هم نرها و هم ماده‌ها دارای چشم‌های قهوه‌ای تیره، نوکی قهوه‌ای و پاهایی به‌رنگ قهوه‌ای گراینده به خاکستری
اندازه: وزن ۴/۱ تا ۵/۲ کیلوگرم برای نرها و ۲/۷ تا ۴/۱ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۲۰۰ تا ۲۳۰ سانتی‌متر برای نرها (دربرگیرنده‌ی دُمی به‌درازای ۱۰۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر) و ۸۶ تا ۹۵ سانتی‌متر برای ماده‌ها، بازه‌ی میان دو سر بال‌ها ۱۴۰ تا ۱۶۰ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: طاووس هندی یا طاووس کاکلی یا طاووس معمولی Common peafowl یا طاووس آبی Blue peafowl، پرنده‌ی ملی کشور هند است. همچنین طاووس هندی پرنده‌ای خشکی‌زی یا زمینی، روزگرد و به‌جز زمان زادآوری پرنده‌ای تنهازیست است. نرها به تنهایی یا در دسته‌هایی کوچک و ماده‌ها نیز در گروه‌هایی با ۲ یا ۳ طاووس زندگی می‌کنند. این پرندگان بدنی فربه و بزرگ دارند. همچنین آنان گردنی بلند، سری کوچک، تاجی بادبزنی و نوکی کوتاه و خمیده دارند. طاووس‌های هندی دارای بال‌هایی پهن، گِرد و کم‌وبیش کوتاه هستند. دُم پرنده‌ی نر بسیار دراز است و خال‌چشمی‌های فراوان دارد. این طاووس‌ها دارای پاهایی بلند و نیرومند و پنجه‌هایی کوتاه، کُند و خمیده هستند. آنان روی هر یک از پاهای خود یک خار دارند که می‌تواند تا ۲/۵ سانتی‌متر رشد کند. خار پای این پرندگان، برآمدگی سفت و نوک‌تیزی‌ست که از استخوان پای آنان بیرون زده و کاربرد دفاعی دارد. طاووس‌های هندی به‌جای پرواز، گرایش بیشتری به راه رفتن دارند. همچنین آنان با آن‌که بزرگ هستند، ولی توانایی پرواز دارند. طاووس‌های هندی به آب فراوانی برای نوشیدن نیاز دارند؛ ولی در آب خود را شستشو نمی‌دهند، زیرا آب پرهای‌شان را سنگین می‌کند. اگر پرهای آنان خیس شوند، در جایی پناه می‌گیرند تا خشک شوند. این پرندگان برای دور کردن حشرات گزنده و انگل‌ها به‌جای آبتنی، حمام خاک گرفته یا خاک‌بازی می‌کنند. طاووس‌های هندی برای آراستن پرهای خود زمان فراوانی می‌گذراند؛ به‌ویژه نرهایی که برای پیدا کردن جفت، باید نمایش‌های خیره‌کننده انجام دهند. نرها در زمان زادآوری، با باز کردن و لرزاندن پرهای دُم، پرنده‌ی ماده را به‌سوی خود می‌کشند، که به این رفتار خرامیدن گفته می‌شود.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Aaron Sun - Becky Matsubara
گردآوری: فرتورچین
