دال هیمالیایی (پرنده‌ای از خانواده‌ی بازان)

دال هیمالیایی (پرنده‌ای از خانواده‌ی بازان)

دال هیمالیایی (پرنده‌ای از خانواده‌ی بازان)

نام: دال هیمالیایی Himalayan vulture
نام علمی: Gyps himalayensis
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: بازسانان
خانواده: بازان
زیرخانواده: کرکس‌های جهان دیرین
سرده: دال‌ها
پایندگی: گونه‌ی در نزدیکی هشدار (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی ائوسن (۵۵/۸ تا ۳۳/۹ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: رشته‌کوه هیمالیا، منطقه‌های کوهستانی فلات تبت و منطقه‌های کوهستانی بخش‌هایی از کشورهای قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان، تاجیکستان، افغانستان، ایران، پاکستان، هند، نپال، بوتان، مغولستان و غرب چین در قاره‌ی آسیا
زندگانی: ۲۵ تا ۳۰ سال
سن بلوغ: ناشناخته
زادآوری: تخم‌گذار، ۱ تخم، با ۵۴ تا ۵۸ روز زمان جوجه‌کشی
خوراک: لاشه‌ی جانوران همچون لاشه‌ی غژگاو، خر وحشی تبتی (از خانواده‌ی اسبان) و کل تبتی (از خانواده‌ی گاوان)
شکارگران: آدمی
رنگ: قهوه‌ای کم‌رنگ، با رگه‌های سفید، دارای سر و گردنی به‌رنگ سفید گراینده به زرد
اندازه: وزن ۸ تا ۱۲ کیلوگرم، بدن به درازای ۹۵ تا ۱۳۰ سانتی‌متر، بازه‌ی میان دو سر بال‌ها ۲۷۰ تا ۳۰۰ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: دال هیمالیایی یا کرکس گریفون هیمالیایی Himalayan griffon vulture، پرنده‌ای روزگرد و تک‌همسر است و به شیوه‌ی جفتی و همراه با جفت خود زندگی می‌کند. اگرچه دال‌های هیمالیایی در زمان لاشه‌خواری، گروه‌زیست هستند. این پرندگان بال‌هایی بزرگ و پهن، چشمانی درشت و نوکی تیز، خمیده و قلاب‌مانند دارند. همچنین آنان سر و گردنی بی‌پَر دارند. بی‌پری سر و گردن این پرندگان از آن روست که هم در هنگام خوردن لاشه، سر و گردن‌شان آلوده نشود و هم این‌که دمای بدن‌شان پایین نگاه داشته شود. برای همین است که در سرما، سر خود را در بدن فرو می‌برند و در گرما، گردن خود را باز می‌کنند. دال‌های هیمالیایی گردنی بلند و باریک دارند که پایین آن را پَرهای بلند و شنل‌مانندی پوشانده‌اند. همچنین آنان دارای پاهایی نیرومند و پنجه‌هایی بلند، نوک‌تیز و خمیده هستند. این دال‌ها در بینایی و شنوایی بسیار نیرومندند، ولی در بویایی کم‌توان هستند. دال‌های هیمالیایی می‌توانند با سرعت ۴۸ کیلومتر بر ساعت پرواز کنند. همچنین آنان پرندگانی سودمند هستند. آنان با خوردن لاشه‌ی جانوران، زمین را از بیماری و گندیدگی پاک‌سازی می‌کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Jon Irvine - Riaz J. Siddiki
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۵ مشارکت کننده