دلفین خال‌دار اطلس (پستانداری از خانواده‌ی دلفینان)

دلفین خال‌دار اطلس (پستانداری از خانواده‌ی دلفینان)

دلفین خال‌دار اطلس (پستانداری از خانواده‌ی دلفینان)

نام: دلفین خال‌دار اطلس Atlantic spotted dolphin
نام علمی: Stenella frontalis
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
زیرراسته: نهنگ‌اسب‌آبی‌سانیان
فروراسته: آب‌بازسانان
خردراسته: نهنگان دندان‌دار
خانواده: دلفینان
زیرخانواده: دلفینیان
سرده: لاغردلفین‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی نئوژن (۲۳/۰۳ تا ۲/۵۸۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: ژرفای ۶ تا ۱۰۰۰ (بیشتر ۲۰۰) متری آب‌های گرمسیری و معتدل اقیانوس اطلس، میان مدارهای ۵۰ درجه‌ی شمالی تا ۲۵ درجه‌ی جنوبی از عرض جغرافیایی
زندگانی: ۲۳ سال
سن بلوغ: نرها ؟ سالگی و ماده‌ها ۸ تا ۱۱ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۱۱ تا ۱۲ ماه زمان بارداری (دلفین‌های خال‌دار اطلس سالی یک بار زادآوری می‌کنند.)
خوراک: شکار ماهیان همچون کفشک‌ماهی‌ها، شگ‌ماهیان، نیم‌منقارماهیان و گیش‌ماهیان، همچنین بی‌مهرگان همانند سرپایان به‌ویژه ماهی مرکب
شکارگران: کوسه‌ها به‌ویژه کوسه‌ی ببری و گاوکوسه، نهنگ قاتل و آدمی
رنگ: خاکستری تیره با خال‌های سفید در پشت، خاکستری روشن با خال‌های سفید در پهلوها و سفید با خال‌های تیره در شکم، دارای پوزه‌ای با نوک سفید
اندازه: وزن ۱۴۰ کیلوگرم برای نرها و ۱۳۰ کیلوگرم برای ماده‌ها، سر و بدن به درازای ۲۶۰ سانتی‌متر برای نرها و ۲۲۹ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: دلفین خال‌دار اطلس جانوری دریازی، باهوش و گروه‌زیست است. آنان دسته‌هایی با ۵ تا ۱۵ دلفین در کرانه‌ها و دسته‌هایی با نزدیک به ۵۰ دلفین در آب‌های ژرف‌تر برپا می‌کنند. همچنین آنان بیشتر در گروه‌های آمیخته با دلفین‌های بینی‌بطری معمولی گردهم می‌آیند. این جانوران بدنی دوکی‌مانند، پیشانی برآمده، چشمانی کوچک و پوزه‌ای دراز و منقارمانند با درازای ۹ تا ۱۴ سانتی‌متر دارند. همچنین آنان دو باله‌ی سینه‌ای، یک باله‌ی پشتی خمیده با بلندای ۱۶ تا ۲۵ سانتی‌متر و یک باله‌ی دُمی دارند. دلفین‌های خال‌دار اطلس دارای ۳۲ تا ۴۲ دندان مخروطی در آرواره‌ی بالایی و ۳۰ تا ۴۰ دندان مخروطی در آرواره‌ی پایینی هستند. پیشانی برآمده‌ی این دلفین‌ها خربزه‌ای نام دارد که آنان را در پدیدآوردن امواج صوتی و پژواک‌یابی یاری می‌کند. دلفین‌های خال‌دار اطلس با پیشانی برآمده‌ی خود امواجی صوتی پدید می‌آورند که پژواک آن‌ها از راه گیرنده‌های صوتی درون آرواره‌های‌شان دریافت می‌شود. پژواک‌یابی روشی بر پایه‌ی به‌کارگیری سونار یا ناوبری و فاصله‌یابی صوتی است که این جانوران برای موقعیت‌یابی، جهت‌یابی و یافتن شکار از آن بهره می‌برند. آنان صدایی را به پیرامون خود می‌فرستند و سپس با گوش دادن و بررسی پژواک آن، از جای اشیاء پیرامون خود آگاه می‌شوند. این جانوران به‌جای بینی، دارای یک سوراخ دم‌وبازدم هستند. سوراخ دم‌وبازدم لوله‌ای بالای سر دلفین‌هاست که آنان با هر بار آمدن به روی آب، با آن دم‌وبازدم انجام می‌دهند. از آن‌جا که این سوراخ در بالای سر این جانوران جای گرفته، آنان برای انجام دم‌وبازدم نیازی به بیرون آوردن کامل سر از آب ندارند. در فرایند دَم، هوای دارای اکسیژن به درون شُش‌ها کشیده می‌شود و در بازدَم، فواره‌ای از آب بدون اکسیژن، از سوراخ دم‌وبازدم بیرون می‌رود. دلفین‌های خال‌دار اطلس دارای حس بینایی و شنوایی نیرومند و بدون حس بویایی هستند. همچنین آنان شناگران سریع و چابکی هستند. آنان می‌توانند تا ژرفای ۶۰ متری آب دریا فرو روند و هر بار تا ۱۰ دقیقه در زیر آب بمانند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Pierre Jaquet - Pierre Jaquet
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۵ مشارکت کننده