دانشجویى که سال آخر دانشکدهی خود را مىگذراند بهخاطر پروژهاى که انجام داده بود جایزهی اول را گرفت. او در پروژهی خود از ۵۰ نفر خواسته بود تا دادخواستى مبنى بر کنترل و یا حذف مادهی شیمیایى «دىهیدروژن مونوکسید» توسط دولت را امضا کنند و براى این خواست خود دلایل زیر را عنوان کرده بود:
۱- مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ مىشود.
۲- یک عنصر اصلى باران اسیدى است.
۳- وقتى به حالت گاز درمىآید بسیار سوزاننده است.
۴- استنشاق تصادفى آن باعث مرگ فرد مىشود.
۵- باعث فرسایش اجسام مىشود.
۶- روى ترمز اتومبیلها اثر منفى مىگذارد.
۷- حتى در تومورهاى سرطانى یافت شده است.
از ۵۰ نفر فوق ۴۳ نفر دادخواست را امضا کردند. ۶ نفر بهطور کلى علاقهاى نشان ندادند و اما فقط یک نفر مىدانست که مادهی شیمیایى «دىهیدروژن مونوکسید» در واقع همان آب است!
عنوان پروژهی دانشجوی فوق «ما چقدر زودباور هستیم» بود!
نگاره: Digwallpapers.com
گردآوری: فرتورچین