نام: پارک ملی لس گلاسیرز Los Glaciares National Park
گونه: طبیعی
تاریخ ثبت: ۱۹۸۱
شماره‌ی ثبت: ۱۴۵
کشور: آرژانتین
جایگاه: استان سانتا کروس
گستره: ۷۲۶۹۲۷ هکتار
درباره‌ی میراث: پارک ملی لُس گلاسیرز بزرگ‌ترین پارک ملی آرژانتین است. همچنین این پارک با ۳۰ درصد یخ، چهارمین دارنده‌ی پوشش یخی جهان پس از قطب جنوب، گرینلند و ایسلند است. پارک ملی لس گلاسیرز دربرگیرنده‌ی جنگل‌های زیرشمالگانی ماژلانی، کوه‌ها، یخچال‌های طبیعی، دریاچه‌ها و رودهاست.
این پارک دارای یخچال‌های طبیعی گوناگونی همچون «پریتو مورنو» با گستردگی ۲۵۰ کیلومتر مربع است. این یخچال ۳۰ کیلومتر درازا، ۵ کیلومتر پهنا و ۱۷۰ متر کلفتی دارد. همچنین میانگین بلندای آن از روی «دریاچه‌ی آرخنتینو» ۷۴ متر است. یخچال «پریتو مورنو» یکی از ۴۸ یخچالی است که یخ آن از «میدان یخی پاتاگونیای جنوبی» به‌دست می‌آید. «میدان یخی پاتاگونیای جنوبی» در رشته‌کوه آند جای گرفته و با کشور شیلی مشترک است. این میدان یخی، سومین اندوختگاه بزرگ آب شیرین جهان به‌شمار می‌رود. از دیگر یخچال‌های طبیعی برجسته‌ی پارک ملی لس گلاسیرز، می‌توان «ویدما»، «اوپسالا» و «اسپگاچینی» را نام برد.
«دریاچه‌ی آرخنتینو» یکی از دریاچه‌های پارک ملی لس گلاسیرز و دربرگیرنده‌ی چندین یخچال طبیعی‌ست. این دریاچه با گستردگی ۱۴۶۶ کیلومتر مربع، بزرگ‌ترین دریاچه‌ی آب شیرین کشور آرژانتین است و ۳۰ کیلومتر درازا، ۵ کیلومتر پهنا و ۱۷۰ متر میانگین ژرفا دارد. ژرفای این دریاچه در بیشترین اندازه، به ۵۰۰ متر می‌رسد. از دیگر دریاچه‌های پارک ملی لس گلاسیرز، می‌توان «دریاچه‌ی ویدما» را نام برد. این دریاچه با گستردگی ۱۱۹۳ کیلومتر مربع، دومین دریاچه‌ی بزرگ کشور آرژانتین است و ۸۰ کیلومتر درازا، ۱۵ کیلومتر پهنا و ۱۰۰ متر میانگین ژرفا دارد.
در پارک ملی لس گلاسیرز کوه‌هایی همچون «فیتز روی» به بلندای ۳۴۰۵ متر و «سرو توره» به بلندای ۳۱۲۸ متر و همچنین رودهایی همانند «رود سانتاکروز» به درازای ۳۸۵ کیلومتر جای گرفته‌اند. همچنین این پارک زیستگاه جانوران فراوانی‌ست. برخی از برجسته‌ترینِ آن‌ها بر این پایه‌اند: گوزن آندی جنوبی (از خانواده‌ی گوزنان)، گواناکو، روباه خاکستری آمریکای جنوبی (از خانواده‌ی سگان)، شیر کوهی، گندراسوی خوک‌بینی هامبولت (از خانواده‌ی گندراسویان)، خرگوش پاتاگونی، شترمرغ آمریکایی داروین، رخ‌کرکس آند، قوی گردن‌سیاه، اردک گلگون، مرغابی تنداب، دارکوب ماژلان، پاراکیت استرالیایی و آذرتاج پشت‌سبز.
نمای هوایی از پارک، دربرگیرنده‌ی دریاچه‌ها و یخچال‌ها
نگاره‌ی ۱: NASA's Marshall Space Flight Center
نمای هوایی - نگاره‌ی ۲: Toby Garden
نمای هوایی - نگاره‌ی ۳: Northern Adventures
نمای هوایی از دریاچه‌ی ویدما و دریاچه‌ی آرخنتینو
نگاره‌ی ۴: NASA (Riccardo Rossi)
نمای هوایی از یخچال پریتو مورنو - نگاره‌ی ۵: Erik Swanson
یخچال طبیعی پریتو مورنو - نگاره‌ی ۶: Wesley & Brandon Rosenblum
یخچال طبیعی پریتو مورنو - نگاره‌ی ۷: Noel Thirion
یخچال طبیعی پریتو مورنو - نگاره‌ی ۸: Raffaele
یخچال طبیعی پریتو مورنو - نگاره‌ی ۹: -
نمای هوایی از یخچال ویدما - نگاره‌ی ۱۰: Gbrammer
یخچال طبیعی ویدما - نگاره‌ی ۱۱: Liam Quinn
نمای هوایی از یخچال اوپسالا - نگاره‌ی ۱۲: José Rambaud
یخچال طبیعی اوپسالا - نگاره‌ی ۱۳: Phil Allen
یخچال طبیعی اسپگاچینی - نگاره‌ی ۱۴: Tom Cox
یخچال طبیعی اسپگاچینی - نگاره‌ی ۱۵: ClaudeMarie
یخچال طبیعی اسپگاچینی - نگاره‌ی ۱۶: TomaB
نمای هوایی از رود سانتاکروز (به‌همراه دریاچه‌ی آرخنتینو)
نگاره‌ی ۱۷: Federico Pozzi
کوه فیتز روی - نگاره‌ی ۱۸: Todor Bozhinov
کوه سرو توره - نگاره‌ی ۱۹: Geoff Livingston
گوزن آندی جنوبی - نگاره‌ی ۲۰: Ik_kil
گواناکو - نگاره‌ی ۲۱: Wild Lapse
روباه خاکستری آمریکای جنوبی - نگاره‌ی ۲۲: AldebaranFX
شیر کوهی - نگاره‌ی ۲۳: Michael Durham
خرگوش پاتاگونی - نگاره‌ی ۲۴: Paul MOINE
شترمرغ آمریکایی داروین - نگاره‌ی ۲۵: Ik_kil
رخ‌کرکس آند - نگاره‌ی ۲۶: Rodrigo Bueno
قوی گردن‌سیاه - نگاره‌ی ۲۷: Melvin TOULLEC
دارکوب ماژلان - نگاره‌ی ۲۸: Alejandro Insegna
پاراکیت استرالیایی - نگاره‌ی ۲۹: Ik_kil
آذرتاج پشت‌سبز - نگاره‌ی ۳۰: Gerald Andrés
بن‌مایگان: wikipedia
گردآوری: فرتورچین
