وزغ مامای معمولی (دوزیستی از خانواده‌ی قورباغه‌های نگارین)

وزغ مامای معمولی (دوزیستی از خانواده‌ی قورباغه‌های نگارین)

وزغ مامای معمولی (دوزیستی از خانواده‌ی قورباغه‌های نگارین)

نام: وزغ مامای معمولی Common midwife toad
نام علمی: Alytes obstetricans
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: بی‌دم‌سانان
زیرراسته: باستان‌غوک‌سانیان
خانواده: قورباغه‌های نگارین
سرده: وزغ‌های ماما
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
پیدایش: دوره‌ی ژوراسیک پسین (۱۶۳/۵ تا ۱۴۵ میلیون سال پیش)
زیستگاه: جنگل‌های معتدل، جنگل‌های خشک نیمه‌گرمسیری یا گرمسیری، درختچه‌زارهای معتدل، رودها و جویبارهای همیشگی (دربرگیرنده‌ی آبشارها)، دریاچه‌ها، استخرها و مرداب‌های آب شیرین همیشگی، استخرها و مرداب‌های آب شیرین موسمی و دوره‌ای، زمین‌های کشت‌پذیر، چراگاه‌ها و منطقه‌های شهری کشورهای بلژیک، فرانسه، آلمان، لوکزامبورگ، هلند، پرتغال، اسپانیا، سوئیس و بریتانیا در غرب قاره‌ی اروپا
زندگانی: ۵ تا ۸ سال
سن بلوغ: ۲ تا ۳ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۱۵۰ تخم، با ۳ تا ۶ هفته زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۱ سال (نام وزغ ماما از رفتار وزغ نر گرفته شده است. زیرا وزغ نر تخم‌ها را تا زمان زاده شدن نوزادها، بر پشت یا پاهای پشتی خود نگهداری می‌کند. پس از زاده شدن نیز، لاروها را به آب می‌رساند.)
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون سوسک، لارو مگس، کرم پیله‌ساز، خرخاکی، عنکبوت، هزارپا، حلزون و کرم
شکارگران: ناشناخته (نوزادان: ماهی‌ها و حشرات آبزی)
رنگ: خاکستری یا زیتونی یا قهوه‌ای در پشت و خاکستری کم‌رنگ در شکم، گاهی دارای لکه‌های سبز یا خال‌های قهوه‌ای در پشت، دارای زگیل‌هایی به‌رنگ سرخ یا زرد در پشت و خال‌های خاکستری کم‌رنگ در گلو و سینه
اندازه: بدن به درازای ۴/۲ سانتی‌متر برای نرها و ۵ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: وزغ مامای معمولی جانوری خشکی‌زی و شب‌زی است. همچنین این وزغ به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانور، وزغ راستین نیست و ویژگی‌های یک وزغ را نیز ندارد؛ قورباغه‌ای است وزغ‌مانند که پوست آن را زگیل پوشانده است. این جانوران بدنی کوتاه و بدون دُم، پوستی ناهموار، زگیل‌دار و زهرآگین و چشمانی درشت با مردمک عمودی دارند. این وزغ‌ها دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. انگشتان پاهای پشتی آنان کمی پرده‌دار هستند. وزغ‌های مامای معمولی زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. وزغ‌های نر دارای کیسه‌ی تشدیدگر صدا هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - amphibiaweb
نگاره: Benny Trapp - Matthieu Berroneau
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۱۳ مشارکت کننده