قورباغه‌ی تیر زهرآگین سیاه و سبز (دوزیستی از خانواده‌ی قورباغه‌های تیر زهرآگین)

قورباغه‌ی تیر زهرآگین سیاه و سبز (دوزیستی از خانواده‌ی قورباغه‌های تیر زهرآگین)

قورباغه‌ی تیر زهرآگین سیاه و سبز (دوزیستی از خانواده‌ی قورباغه‌های تیر زهرآگین)

نام: قورباغه‌ی تیر زهرآگین سیاه و سبز Green and black poison dart frog
نام علمی: Dendrobates auratus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: بی‌دم‌سانان
زیرراسته: نوغوک‌سانیان
خانواده: قورباغه‌های تیر زهرآگین
سرده: درخت‌نوردها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی ژوراسیک پسین (۱۶۳/۵ تا ۱۴۵ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: جنگل‌های بارانی جنوب شرقی کشور نیکاراگوئه، جنوب شرقی کاستاریکا و پاناما در آمریکای مرکزی و شمال غربی کلمبیا در آمریکای جنوبی
زندگانی: در طبیعت ناشناخته (دربند ۸ سال)
سن بلوغ: ۱۲ تا ۱۸ ماهگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۴ تا ۶ تخم، با ۱۰ تا ۱۴ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۸ هفته (قورباغه‌ی ماده تخم‌های خود را بر روی زمین می‌گذارد. هنگامی که لاروها سر از تخم بیرون آوردند، به پشت قورباغه‌ی نر می‌چسبند. سپس قورباغه‌ی نر آنان را به استخرهای کوچک آب می‌برد.)
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون مورچه، هیره، سوسک، مگس و دم‌فنری
شکارگران: برخی مارها و پرندگان
رنگ: بیشتر سبز نعنایی، همچنین سبز جنگلی، سبز آهکی، سبز زمردی، فیروزه‌ای، آبی کبالتی و زرد کم‌رنگ، دارای لکه‌هایی به‌رنگ قهوه‌ای تا سیاه
اندازه: بدن به درازای ۲/۵ تا ۴ سانتی‌متر برای نرها و ۲/۷ تا ۴/۲ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: قورباغه‌ی تیر زهرآگین سیاه و سبز جانوری نیمه‌درختی و روزگرد است. همچنین این قورباغه به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی کوتاه و بدون دُم، پوستی هموار و زهرآگین و چشمانی درشت با مردمک افقی دارند. قورباغه‌های تیر زهرآگین سیاه و سبز دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. همچنین انگشتان این قورباغه‌ها دارای لایه یا پد چسبناک هستند. آنان می‌توانند با انگشتان چسبناک‌شان شاخه‌ها و برگ‌های نرم را گرفته و از آن‌ها بالا بروند. این قورباغه‌ها زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. قورباغه‌های نر دارای کیسه‌ی تشدیدگر صدا هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - amphibiaweb
نگاره: Frank Deschandol - Rob Schell
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۲ مشارکت کننده