نام: دلفین لاپلاتا La Plata dolphin
نام علمی: Pontoporia blainvillei
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
زیرراسته: نهنگ‌اسب‌آبی‌سانیان
فروراسته: آب‌بازسانان
خردراسته: نهنگان دندان‌دار
خانواده: دلفینان دریاکنار
سرده: دریاکنارها
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیوسن (۵/۳۳۲ تا ۲/۵۸۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: ژرفای ۶ تا ۳۵ متری آب‌های کرانه‌ای دریایی و همچنین رودهای آب شیرین شرق کشورهای برزیل، اروگوئه و آرژانتین در شرق آمریکای جنوبی
زندگانی: ۱۳ تا ۲۱ سال
سن بلوغ: نرها ۲ تا ۳/۵ سالگی و ماده‌ها ۲ تا ۵ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۱۰/۵ تا ۱۱/۲ ماه زمان بارداری (دلفین‌های لاپلاتای ماده هر ۱ تا ۲ سال یک‌بار زادآوری می‌کنند.)
خوراک: شکار ماهیان همچون برخی شوریده‌ماهیان، برخی موتوماهیان و برخی شگ‌ماهیان زره‌شکم، همچنین شکار ماهیان مرکب و گاهی سخت‌پوستان
شکارگران: نهنگ قاتل، کوسه‌ی ببری، کوسه‌ی ببری شنی، کوسه‌ی هفت‌آبششی پهن‌بینی، کوسه‌ماهیان سرچکشی و کوسه‌های تیزبینی (سرده‌ای از خانواده‌ی درنده‌کوسه‌ماهیان)
رنگ: قهوه‌ای تا خاکستری در پشت و روشن‌تر در شکم
اندازه: وزن ۲۶ کیلوگرم برای نرها و ۳۲ کیلوگرم برای ماده‌ها، سر و بدن به درازای ۷۶ تا ۱۴۷ سانتی‌متر برای نرها و ۸۰ تا ۱۷۱ سانتی‌متر برای ماده‌ها (ماده‌ها بزرگ‌ترند.)
درباره‌ی جانور: دلفین لاپلاتا یا فرانسیسکن Franciscana یا تونینیا Toninha، تنها گونه‌ی به‌جا مانده از خانواده‌ی دلفینان دریاکنار Pontoporiidae است. همچنین دلفین لاپلاتا جانوری روزگرد و گروه‌زیست است. آنان دسته‌هایی با ۱۰ تا ۲۰ دلفین برپا می‌کنند. این جانوران بدنی دوکی‌مانند، پیشانی برآمده و چشمانی کوچک دارند. همچنین آنان دو باله‌ی سینه‌ای، یک باله‌ی پشتی کوتاه با نوک گِرد و یک باله‌ی دُمی دارند. دلفین‌های لاپلاتا درازترین پوزه را (در برابر اندازه‌ی بدن) در میان آب‌بازسانان دارند. پوزه‌ی آنان دراز، باریک و منقارمانند است و ۱۵ درصد درازای بدن‌شان را دربرمی‌گیرد. همچنین آنان دارای ۵۰ تا ۶۳ دندان مخروطی در هر سوی آرواره‌های‌شان هستند. پیشانی برآمده‌ی این دلفین‌ها خربزه‌ای نام دارد که آنان را در پدیدآوردن امواج صوتی و پژواک‌یابی یاری می‌کند. دلفین‌های لاپلاتا با پیشانی برآمده‌ی خود امواجی صوتی پدید می‌آورند که پژواک آن‌ها از راه گیرنده‌های صوتی درون آرواره‌های‌شان دریافت می‌شود. پژواک‌یابی روشی بر پایه‌ی به‌کارگیری سونار یا ناوبری و فاصله‌یابی صوتی است که این جانوران برای موقعیت‌یابی، جهت‌یابی و یافتن شکار از آن بهره می‌برند. آنان صدایی را به پیرامون خود می‌فرستند و سپس با گوش دادن و بررسی پژواک آن، از جای اشیاء پیرامون خود آگاه می‌شوند. این جانوران به‌جای بینی، دارای یک سوراخ دم‌وبازدم هستند. سوراخ دم‌وبازدم لوله‌ای بالای سر دلفین‌هاست که آنان با هر بار آمدن به روی آب، با آن دم‌وبازدم انجام می‌دهند. از آن‌جا که این سوراخ در بالای سر این جانوران جای گرفته، آنان برای انجام دم‌وبازدم نیازی به بیرون آوردن کامل سر از آب ندارند. در فرایند دَم، هوای دارای اکسیژن به درون شُش‌ها کشیده می‌شود و در بازدَم، فواره‌ای از آب بدون اکسیژن، از سوراخ دم‌وبازدم بیرون می‌رود. دلفین‌های لاپلاتا دارای حس بینایی و شنوایی نیرومند و بدون حس بویایی هستند. همچنین آنان آهسته شنا می‌کنند، به‌گونه‌ای که سرعت آنان ۱/۸ کیلومتر در ساعت است.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: yaqupacha.de - yaqupacha.de
گردآوری: فرتورچین
