در این بخش از مجلهی اینترنتی روز تازه، برگزیدهای از ضربالمثلهای فارسی با «حرف ذ» را میخوانید.
ذات بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است.
ذات نایافته از هستی بخش - کی تواند که شود هستی بخش؟ (عبدالرحمن جامی)
ذرع نکرده پاره کرده.
ذره ذره جمع گردد، وانگهی دریا شود. (سعدی)
ذره ذره کاندرین ارض و سماست - جنس خود را همچو کاه و کهرباست. (مولوی) (معنی: کهربا کوتاه شدهی کاهربا و بهمعنی چیزی که کاه را بهسوی خود میکشد است. کهربا صمغی زردرنگ و دارای ویژگی کشندگی است. در این بیت کهربا، کاه را بهسوی خود میکشد؛ و این نشان دهندهی آن است که میان همهی ذرههای جهان، توان بالای گرانشی هست که هر کدام همگونهی خود را بهسوی خود میکشد. این ویژگی در میان آدمیان نیز هست. کسانی که با یکدیگر دوست میشوند، کموبیش بخشی از شخصیتشان با یکدیگر هماهنگی دارد.)
گردآوری: فرتورچین