نام: جغد گوش‌دراز Long-eared owl
نام علمی: Asio otus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: جغدسانان
خانواده: جغدان راستین
سرده: جغدهای گوش‌دار
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیوسن پسین یا پیاسنزین (۳/۶۰۰ تا ۲/۵۸۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: پوشش گیاهی انبوه نزدیک سبزه‌زارها، جنگل‌های باز، درخت‌زارهای کرانه‌های جویبارهای دشت و واحه‌های بیابانی، بادشکن‌ها، درخت‌زارهای کوچک، توده‌های درختی فراگرفته شده با تالاب‌ها، همچنین سبزه‌زارها، مرداب‌ها و کشت‌زارهای نیمه‌ی شمالی زمین (قاره‌ی اروپا، شمال غربی آفریقا، آسیای میانه، شرق آسیا و آمریکای شمالی)
زندگانی: ۱۱ سال (بیشینه ۲۷/۸ سال)
سن بلوغ: ۱ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۲ تا ۱۰ تخم، با ۲۵ تا ۳۰ روز زمان جوجه‌کشی
خوراک: بیشتر شکار پستانداران کوچک به‌ویژه ول‌ها، همچنین موش‌های آهویی، موش‌های جیب‌دار ابریشمی، خرموش‌های کانگورویی، حشره‌خوارهای گوش‌کوچک و حشره‌خوارهای دم‌دراز (از خانواده‌ی حشره‌خواران راستین)، خرگوش‌های دم‌پنبه‌ای، گاهی خرگوش‌های صحرایی، خرموش‌ها، جوجه‌تیغی‌ها، موش‌های کور و راسوها (از خانواده‌ی راسویان)، پرندگان کوچک، مارهای کوچک، مارمولک و حشرات
شکارگران: عقاب طلایی، باز دم‌سرخ، باز شانه‌سرخ، شهباز شمالی، سارگپه‌ی معمولی، جغد نواری، شاه‌بوف اوراسیایی، بوف شاخ‌دار بزرگ، شاهین بحری، راکون، تشی آمریکای شمالی، مار کاج شرقی، کلاغ آمریکایی و زاغی اوراسیایی
رنگ: خاکستری گراینده به قهوه‌ای با رگه‌های عمودی سیاه، دارای نوکی سیاه و چشمانی به‌رنگ نارنجی گراینده به زرد تا نارنجی سرخ
اندازه: وزن ۲۲۰ تا ۳۰۵ گرم برای نرها و ۲۶۰ تا ۴۳۵ گرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۳۵ تا ۳۷/۵ سانتی‌متر برای نرها و ۲۷ تا ۴۰ سانتی‌متر برای ماده‌ها، بازه‌ی میان دو سر بال‌ها ۹۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: جغد گوش‌دراز یا جغد گوش‌دراز شمالی Northern long-eared owl یا جغد شاخ‌دار کوچک Lesser horned owl، پرنده‌ای شب‌زی و تک‌همسر است. همچنین جغد گوش‌دراز به‌جز زمان زادآوری، پرنده‌ای تنهازیست است. این پرندگان دُمی بلند، سری بزرگ، چهره‌ای پهن، گوش‌پرهایی بلند و چشمانی درشت دارند. همچنین آنان نوکی کوچک، کوتاه، خمیده، قلاب‌مانند و نیم‌پیدا دارند. جغدهای گوش‌دراز بال‌هایی بزرگ، گرد، پهن و بلند دارند و بسیار آرام و بی‌صدا پرواز می‌کنند. همچنین آنان پاهایی نیرومند و پوشیده از پَر دارند. پنجه‌هایی پاهای آنان نیز بلند، نوک‌تیز و خمیده هستند. جغدهای گوش‌دراز قلمروخواه هستند. قلمرو آنان میان ۰/۷ تا ۲۰/۲۵ کیلومتر مربع گستردگی دارد.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Dave Curtis - Stefano B.54
گردآوری: فرتورچین
