نام: شاهین بحری Peregrine falcon
نام علمی: Falco peregrinus
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: شاهینسانان
خانواده: شاهینان
زیرخانواده: شاهینیان
سرده: شاهینها
پایندگی: گونهی با کمترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایهی سیاههی سرخ IUCN)
زمان زیست: دورهی میوسن پسین (۱۱/۶۰۸ تا ۵/۳۳۲ میلیون سال پیش) تا دورهی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: سراسر جهان بهجز جنگلهای بارانی و منطقههای سرد و خشک شمالگان (جنگلها و درختچهزارهای معتدل، جنگلهای خشک گرمسیری یا نیمهگرمسیری، سبزهزارهای سردشت، درختچهزارها و سبزهزارهای خشک گرمسیری یا نیمهگرمسیری، گرمدشتهای خشک، بیابانهای داغ، منطقههای سنگی، تالابها همچون رودها، جویبارها، آبگیرها، دریاچههای آب شیرین، خلاشها، مردابها، باتلاقها، پودابها و پودهزارها، کرانهها، کرانههای صخرهای، صخرههای دریایی و جزیرههای فراکرانهای صخرهای، پهنههای کشندی، نمکزارها، شورمردابها و منطقههای شهری)
زندگانی: ۱۳ سال (بیشینه ۱۶ تا ۲۰ سال) (دربند ۲۵ سال)
سن بلوغ: نرها ۲ تا ۸ سالگی و مادهها ۱ تا ۵ سالگی
زادآوری: تخمگذار، ۲ تا ۶ تخم، با ۳۳ تا ۳۵ روز زمان جوجهکشی (شاهینهای بحری سالی یک بار زادآوری میکنند.)
خوراک: شکار پرندگان (۷۷ تا ۹۹ درصد) همچون کبوتران، مرغابیان، ماکیانسانان، گنجشکسانیان، مگسمرغان، کاکاییان، قرقاولان، طوطیها (از خانوادههای طوطیان راستین، طوطیان سبز و طوطیکاکلیان)، جغدها (از خانوادههای جغدان راستین و جغدان انبار)، بازهای کوچک همانند باز ساقتیز (از خانوادهی بازان)، شاهینهای کوچکتر همچون دلیجه آمریکایی و ترمتای، کبوتر چاهی، قمری مویهگر، کبوتر جنگلی معمولی، قمری طوقی اوراسیایی، بادخورک معمولی، دارکوب آمریکای شمالی، سار معمولی، سینهسرخ آمریکایی، توکای سیاه معمولی، کلاغ آمریکایی، کلاغ لاشه، کلاغ خانگی، زاغیها و جیجاقها (از خانوادهی کلاغان)، کوکوی نوکزرد، کشیم گردنسیاه، یلوه ویرجینیا، بلدرچین معمولی و درنای شنزار، شکار خفاشها همانند خفاشهای خانگی، شبپرکها و خفاشهای گوشموشی (سردههایی از خانوادهی خفاشناهیدیان)، شکار پستانداران کوچک همچون موشها، خرموشها، ولها (از خانوادهی همسترهای دمکوتاه)، موش قطبی یقهدار شمالی، سنجاب زمینی قطبی، حشرهخوارها (از خانوادهی حشرهخواران راستین)، سنجابها و گاهی خرگوشهای جوان و خرگوشهای صحرایی جوان (از خانوادهی خرگوشان)، شکار جانوران دیگر همانند خزندگان کوچک و گاهی حشرات (برآورد میشود شاهینهای بحری میان ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ گونه پرنده که نزدیک به یک پنجم گونههای پرندگان جهان را دربرمیگیرند را در سراسر جهان شکار میکنند.)
شکارگران: بوف شاخدار بزرگ، عقاب طلایی و شنقار (تخمها و جوجهها: بوف شاخدار بزرگ، شاهبوف اوراسیایی، خرسان، گربهها (سردهای از خانوادهی گربهایان)، روباهها (سردهای از خانوادهی سگان)، ولورین و آدمی)
رنگ: آبی-خاکستری در پشت و سفید با نوارهای افقی سیاه در سینه و شکم، دارای سری سیاه، سبیل سیاه، گردن و گلویی سفید، نوکی سیاه با نوکپایهای زرد، چشمانی تیره با حلقهای بهرنگ زرد و پاهایی زرد با چنگالهایی تیره
اندازه: وزن ۳۳۰ تا ۱۰۰۰ گرم برای نرها و ۷۰۰ تا ۱۵۰۰ گرم برای مادهها، بدن به درازای ۳۴ تا ۵۸ سانتیمتر، بازهی میان دو سر بالها ۷۴ تا ۱۲۰ سانتیمتر (مادهها ۱۵ تا ۲۰ درصد بزرگتر و ۴۰ تا ۵۰ درصد سنگینترند.)
دربارهی جانور: شاهین بحری یا شاهین پرگرین، سریعترین پرندهی جهان و سریعترین گونه در میان همهی جانوران است. رکورد سرعت پروازی این پرنده ۳۸۹ کیلومتر بر ساعت است. همچنین شاهین بحری پرندهای روزگرد، تنهازیست و تکهمسر است و تنها در زمان زادآوری به شیوهی جفتی و همراه با جفت خود زندگی میکند. این پرندگان بدنی باریک، بالهایی دراز، مخروطی و نوکتیر، دُمی بلند، چشمانی درشت و نوکی تیز، خمیده و قلابمانند دارند. همچنین آنان پاهایی نیرومند و پنجههایی بلند، نوکتیز و خمیده دارند. گردن شاهینهای بحری ۱۵ مهره دارد، از همین روی دارای توانایی چرخش ۱۸۰ درجه است. هرچند چشمان این پرندگان نیز دارای شعاع دید ۲۲۰ درجه هستند تا نیازی به گردش گردنشان نباشد. شاهینهای بحری بهوارون دیگر پرندگان شکاری که با پنجههای خود شکار میکنند، با نوک خود شکار میکنند. این پرندگان همانند بیشتر شاهینها آشیانهای برای خود نمیسازند. آنان بیشتر در شکاف صخرههای بلند، یا آشیانهی رها شدهی پرندگان، و در شهرها، در سوراخها و شکافهای ساختمانهای بلند یا پشتبامها بهسر میبرند. شاهینهای بحری میتوانند برای زمانی کموبیش دراز درجابالزنی انجام دهند. همچنین شاهینهای بحری قلمروخواه هستند. قلمرو آنان میان ۱۷۷ تا ۱۵۰۸ کیلومتر مربع گستردگی دارد.
بنمایگان: wikipedia - animaldiversity - a-z-animals - oiseaux
نگاره: Kevin Fox - John Longhenry
گردآوری: فرتورچین
شاهین بحری (پرندهای از خانوادهی شاهینان)
۵
از ۵
۱ مشارکت کننده