نام: شنقار Gyrfalcon
نام علمی: Falco rusticolus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: شاهین‌سانان
خانواده: شاهینان
زیرخانواده: شاهینیان
سرده: شاهین‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی میوسن پسین (۱۱/۶۰۸ تا ۵/۳۳۲ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: جنگل‌های شمالی، درختچه‌زارهای معتدل، سبزه‌زارهای معتدل و سردشت، صخره‌های دریایی و جزیره‌های فراکرانه‌ای صخره‌ای، منطقه‌های سنگی، تالاب‌ها همچون رودها، جویبارها و آبگیرها و زمین‌های کشاورزی کرانه‌های شمالگان (کشورهای روسیه، نروژ، سوئد، فنلاند و ایسلند در شمال قاره‌های آسیا و اروپا و کشور کانادا، ایالت آلاسکای کشور آمریکا و جزیره‌ی گرینلند وابسته به کشور دانمارک در شمال آمریکای شمالی) (زمستان‌ها: برخی منطقه‌های جنوبی‌تر)
زندگانی: ۱۳/۵ سال (بیشینه ۲۰ سال)
سن بلوغ: ۲ تا ۳ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۲ تا ۷ تخم، با ۳۵ روز زمان جوجه‌کشی (شنقارها سالی یک بار زادآوری می‌کنند.)
خوراک: شکار پرندگان همچون سهرگان، تذروها و باقرقره‌های پرپا (از خانواده‌ی قرقاولان)، ماهی‌گیرکان، کاکاییان، مرغابیان، کلاغان و کبوتران، شکار پستانداران کوچک همانند سنجاب زمینی قطبی، خرگوش قطبی، موش قطبی نروژی، موش آبی اروپایی، موش آبی، قاقم، تیره‌راسوی آمریکایی، تیره‌راسوی اروپایی و روباه شمالگان و همچنین شکار ماهیان همچون قزل‌آلای خال‌سرخ
شکارگران: عقاب طلایی (جوانان و بیماران: روباه شمالگان، روباه سرخ، خرس گریزلی (زیرگونه‌ی خرس قهوه‌ای)، ولورین و بوف شاخ‌دار بزرگ) (تخم‌ها و جوجه‌ها: غراب معمولی)
رنگ: سه ریخت: سفید؛ سیاه؛ و بیشتر خاکستری در پشت و سفید با خال‌های تیره در سینه و شکم؛ دارای نوکی سیاه با نوک‌پایه‌ای زرد، چشمانی تیره با حلقه‌ای به‌رنگ زرد و پاهایی زرد با چنگال‌هایی تیره
اندازه: وزن ۸۰۵ تا ۱۳۵۰ گرم برای نرها و ۱۱۸۰ تا ۲۱۰۰ گرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۴۸ تا ۶۱ سانتی‌متر برای نرها و ۵۱ تا ۶۵ سانتی‌متر برای ماده‌ها، بازه‌ی میان دو سر بال‌ها ۱۱۰ تا ۱۳۰ سانتی‌متر برای نرها و ۱۲۴ تا ۱۶۰ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: شنقار پرنده‌ی ملی کشور ایسلند است. همچنین شنقار پرنده‌ای روزگرد، تنهازیست و تک‌همسر است و تنها در زمان زادآوری به شیوه‌ی جفتی و همراه با جفت خود زندگی می‌کند. این پرندگان بدنی باریک، بال‌هایی دراز، مخروطی و نوک‌تیر، دُمی بلند، چشمانی درشت و نوکی تیز، خمیده و قلاب‌مانند دارند. همچنین آنان پاهایی نیرومند و پنجه‌هایی بلند، نوک‌تیز و خمیده دارند. گردن شنقارها ۱۵ مهره دارد، از همین روی دارای توانایی چرخش ۱۸۰ درجه است. هرچند چشمان این پرندگان نیز دارای شعاع دید ۲۲۰ درجه هستند تا نیازی به گردش گردن‌شان نباشد. شنقارها به‌وارون دیگر پرندگان شکاری که با پنجه‌های خود شکار می‌کنند، با نوک خود شکار می‌کنند. این پرندگان همانند بیشتر شاهین‌ها آشیانه‌ای برای خود نمی‌سازند. آنان بیشتر در شکاف صخره‌های بلند، یا آشیانه‌ی رها شده‌ی پرندگانی همچون عقاب طلایی و غراب معمولی، و در شهرها، در سوراخ‌ها و شکاف‌های ساختمان‌های بلند یا پشت‌بام‌ها به‌سر می‌برند. شنقارها پرندگان سریعی هستند. آنان می‌توانند برای زمانی کم‌وبیش دراز درجابال‌زنی انجام دهند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Eyjolfur Vilbergsson - Dirk Beekman
گردآوری: فرتورچین
