گوزن آبی (پستانداری از خانواده‌ی گوزنان)

گوزن آبی (پستانداری از خانواده‌ی گوزنان)

گوزن آبی (پستانداری از خانواده‌ی گوزنان)

نام: گوزن آبی Water deer
نام علمی: Hydropotes inermis
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
زیرراسته: نشخوارکننده‌سانیان
خانواده: گوزنان
زیرخانواده: گوزنیان جهان نو
سرده: گوزن‌های آبی
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی میوسن میانه (۱۵/۹۷ تا ۱۱/۶۰۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: نیزارهای کنار رودها، سبزه‌زارهای بلند کوها و زمین‌های کشت شده‌ی مرکز شرق کشور چین، غرب کشورهای کره‌ی شمالی و کره‌ی جنوبی و شهرستان خاسانسکی در سرزمین پریمورسکی در جنوبی‌ترین بخش خاور دور کشور روسیه در شرق قاره‌ی آسیا (گوزن آبی به کشورهای بریتانیا و فرانسه نیز برده شده و جانور بومی این سرزمین‌ها به‌شمار نمی‌رود.)
زندگانی: ۱۰ تا ۱۲ سال
سن بلوغ: نرها ۵ تا ۶ ماهگی و ماده‌ها ۷ تا ۸ ماهگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ تا ۷ (بیشتر ۲ تا ۳) نوزاد، با ۱۷۰ تا ۲۱۰ روز زمان بارداری
خوراک: گیاهان همچون نی‌ها، سبزه‌های درشت، سبزی‌ها و چغندر
شکارگران: آدمی، گرگ خاکستری، ببر، پلنگ، روباه سرخ، سگ‌راکون معمولی و سمور گلو زرد
رنگ: قهوه‌ای-طلایی در پشت و سفید در شکم، دارای چهره‌ای به‌رنگ قهوه‌ای گراینده به سرخ یا خاکستری و چانه و بخش بالایی گلو به‌رنگ کرم
اندازه: وزن ۹ تا ۱۴ کیلوگرم، سر و بدن به درازای ۷۷/۵ تا ۱۰۰ سانتی‌متر، دُم به درازای ۶ تا ۷/۵ سانتی‌متر، بلندای بدن تا شانه‌ها ۴۲ تا ۶۵ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: گوزن آبی جانوری روزگرد و به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی باریک، پاهایی بلند، دست‌هایی کوتاه‌تر از پاها، دُمی بسیار کوتاه و موهایی انبوه و کوتاه دارند. همچنین آنان گردنی بلند، سری کشیده، گوش‌هایی کوتاه و گِرد و چشمانی درشت دارند. گوزن آبی تنها گوزنی‌ست که هم نرها و هم ماده‌های آن بدون شاخ هستند. آنان به‌جای شاخ، دندان‌های نیش عاج‌مانندی دارند که در نرها ۵/۵ تا ۸ و در ماده‌ها ۰/۵ سانتی‌متر هستند. گوزن‌های آبی این دندان‌ها را برای دفاع و در زمان جفت‌یابی، آن‌ها را برای کشش ماده‌ها و همچنین پیکار با دیگر هم‌گونه‌ها به‌کارگیری می‌کنند. این جانوران سُم‌رو هستند و بر روی نوک انگشتان پا راه می‌روند. گوزن‌های آبی ۲ انگشت بزرگ در هر یک از پاهای خود دارند که با سُم بزرگی پایان می‌یابند. سُم، پوششی سخت در نوک انگشتان پای پستانداران سُم‌دار است که از جنس کراتین ساخته شده و از بخش نرم ته پاهای آنان در برابر آسیب‌ها جلوگیری می‌کند. گوزن‌های آبی شناگرانی توانا هستند. آنان می‌توانند برای جستجوی خوراک و سرپناه، میان جزیره‌ها چندین کیلومتر شنا کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Full Moon Images - Elizabeth Dack
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۲ مشارکت کننده