نهنگ سئی (پستانداری از خانواده‌ی بزرگ‌باله‌ایان)

نهنگ سئی (پستانداری از خانواده‌ی بزرگ‌باله‌ایان)

نهنگ سئی (پستانداری از خانواده‌ی بزرگ‌باله‌ایان)

نام: نهنگ سئی Sei whale
نام علمی: Balaenoptera borealis
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
زیرراسته: نهنگ‌اسب‌آبی‌سانیان
فروراسته: آب‌بازسانان
خردراسته: نهنگان بی‌دندان
خانواده: بزرگ‌باله‌ایان
سرده: تیغ‌باله‌ها
پایندگی: گونه‌ی در دسترس آسیب (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیوسن (۵/۳۳۲ تا ۲/۵۸۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: همه‌ی اقیانوس‌ها و دریاهای سراسر جهان (به‌جز منطقه‌های قطبی و گرمسیری) (تابستان‌ها: منطقه‌های معتدل و نیمه‌قطبی و زمستان‌ها: آب‌های نیمه‌گرمسیری)
زندگانی: ۷۰ تا ۷۴ سال
سن بلوغ: ۱۰ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۱۰/۵ تا ۱۲ ماه زمان بارداری (نهنگ سئی هر ۲ سال یک‌بار زادآوری می‌کند.)
خوراک: شکار زئوپلانکتون‌ها همچون کریل‌ها و پاروپایان و همچنین ماهیان کوچک همانند صخره‌ماهی‌ها، زبردم‌ها، خط‌خطی‌ها و موتوماهیان
شکارگران: آدمی و نهنگ قاتل
رنگ: خاکستری، دارای نشانه‌های خاکستری روشن تا سفید در شکم
اندازه: وزن ۲۰ تا ۳۰ تن، سر و بدن به درازای ۱۴ تا ۱۹/۵ متر (ماده‌ها بزرگ‌ترند.)
درباره‌ی جانور: نهنگ سئی سومین نهنگ بزرگ جهان پس از نهنگ آبی و نهنگ تیغ‌باله است. همچنین نهنگ سئی جانوری دریازی و گروه‌زیست است. واژه‌ی سئی انگیسی شده‌ی واژه‌ای نروژی به‌معنای نهنگ پولاک است. این جانوران بدنی دوکی‌مانند، سری کشیده، پوزه‌ای نوک‌تیز، دو باله‌ی سینه‌ای، یک باله‌ی پشتی و یک باله‌ی دُمی دارند. باله‌ی پشتی نهنگ‌های سئی داسی‌مانند بوده و ۳۸ تا ۹۰ سانتی‌متر بلندا دارند. همچنین آنان ۳۲ تا ۶۰ چین یا شیار پوستی در زیر بدن‌شان دارند که از زیر دهان تا ناف آنان کشیده شده‌اند. این شیارها به آنان کمک می‌کنند تا دهان‌شان را در هنگام خوردن خوراک بسیار باز کنند. نهنگ‌های سئی در دهان‌شان به‌جای دندان، صفحه‌های عمودی شانه‌ای دارند که از جنس کراتین ساخته شده‌اند و کار آن‌ها پالایش آب و به‌دام انداختن جانداران کوچک سخت‌پوست است. این نهنگ‌ها برای شکار سخت‌پوستان ریزی همچون کریل‌ها، نخست آب فراوانی را فرو برده و سپس با بستن دهان‌شان، آب را به بیرون فشار می‌دهند. در این زمان صفحه‌های شانه‌ای همچون یک الک، جلو بیرون رفتن جانوران ریز را گرفته و نهنگ‌ها می‌توانند آنان را با زبان خود گِرد آورده و بخورند. نهنگ‌های سئی لایه‌ای کلفت از پیه یا چربی در زیر پوست‌شان دارند. این لایه‌ی چربی که پُر از رگ‌های خونی‌ست، توانایی شنا در آب‌های سرد و توانایی شناور بودن در آب را به آنان می‌دهد. افزون بر این، این لایه‌ی چربی انرژی‌ای که نهنگ‌های سئی در زمان کوچ نیاز دارند را برای‌شان فراهم کرده و همچنین آنان را در برابر آب و هوای خشن و شکارگران نگهداری می‌کند. این جانوران به‌جای بینی، دارای دو سوراخ دم‌وبازدم هستند. سوراخ دم‌وبازدم لوله‌ای بالای سر نهنگ‌هاست که آنان با هر بار آمدن به روی آب، با آن دم‌وبازدم انجام می‌دهند. از آن‌جا که این سوراخ در بالای سر این جانوران جای گرفته، آنان برای انجام دم‌وبازدم نیازی به بیرون آوردن کامل سر از آب ندارند. در فرایند دَم، هوای دارای اکسیژن به درون شُش‌ها کشیده می‌شود و در بازدَم، فواره‌ای از آب بدون اکسیژن، از سوراخ دم‌وبازدم بیرون می‌رود. نهنگ‌های سئی از سریع‌ترین جانوران دریازی جهان هستند، به‌گونه‌ای که می‌توانند در بازه‌های کوتاه تا ۵۰ کیلومتر در ساعت شنا کنند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: YamMo - Christin Khan
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۱ مشارکت کننده