نام: نهنگ بروده Bryde's whale
نام علمی: Balaenoptera brydei
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفت‌سم‌سانان
زیرراسته: نهنگ‌اسب‌آبی‌سانیان
فروراسته: آب‌بازسانان
خردراسته: نهنگان بی‌دندان
خانواده: بزرگ‌باله‌ایان
سرده: تیغ‌باله‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیوسن (۵/۳۳۲ تا ۲/۵۸۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: آب‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری با دمای ۱۵ تا ۲۰ درجه‌ی اقیانوس‌های آرام، هند و اطلس، میان مدارهای ۴۰ درجه‌ی شمالی تا ۴۰ درجه‌ی جنوبی از عرض جغرافیایی
زندگانی: ۵۰ تا ۷۰ سال
سن بلوغ: ۱۰ تا ۱۳ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۱۱ تا ۱۲ ماه زمان بارداری (نهنگ بروده هر ۲ سال یک‌بار زادآوری می‌کند.)
خوراک: شکار زئوپلانکتون‌ها همچون کریل‌ها و پاروپایان و همچنین ماهیان کوچک همانند موتوماهی ژاپنی، موتوماهی دماغه، فروغ‌ماهی اقیانوسی، ماهی خال‌خالی و بغل‌مرواریدی مولر
شکارگران: آدمی، نهنگ قاتل و کوسه‌های بزرگ
رنگ: خاکستری دودی تیره در پشت و سفید در شکم
اندازه: وزن ۱۳/۶ تا ۱۵ تن، سر و بدن به درازای ۱۲ تا ۱۳ متر برای نرها و ۱۳ تا ۱۴ متر برای ماده‌ها (ماده‌ها بزرگ‌ترند.)
درباره‌ی جانور: نهنگ بروده جانوری دریازی و به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی دوکی‌مانند، پوزه‌ای نوک‌تیز، دو باله‌ی سینه‌ای کوتاه، باریک و نوک‌تیز، یک باله‌ی پشتی به‌بلندای ۳۰ تا ۳۷ (گاه ۴۶) سانتی‌متر و یک باله‌ی دُمی دارند. همچنین آنان سری بزرگ و کشیده دارند، به‌گونه‌ای که نزدیک به یک چهارم درازای بدن‌شان را دربرگرفته است. نهنگ‌های بروده ۵۴ تا ۵۶ چین یا شیار پوستی در زیر بدن‌شان دارند که از زیر دهان تا ناف آنان کشیده شده‌اند. این شیارها به آنان کمک می‌کنند تا دهان‌شان را در هنگام خوردن خوراک بسیار باز کنند. نهنگ‌های بروده در دهان‌شان به‌جای دندان، صفحه‌های عمودی شانه‌ای دارند که از جنس کراتین ساخته شده‌اند و کار آن‌ها پالایش آب و به‌دام انداختن جانداران کوچک سخت‌پوست است. این نهنگ‌ها برای شکار سخت‌پوستان ریزی همچون کریل‌ها، نخست آب فراوانی را فرو برده و سپس با بستن دهان‌شان، آب را به بیرون فشار می‌دهند. در این زمان صفحه‌های شانه‌ای همچون یک الک، جلو بیرون رفتن جانوران ریز را گرفته و نهنگ‌ها می‌توانند آنان را با زبان خود گِرد آورده و بخورند. نهنگ‌های بروده لایه‌ای کلفت از پیه یا چربی در زیر پوست‌شان دارند. این لایه‌ی چربی که پُر از رگ‌های خونی‌ست، توانایی شنا در آب‌های سرد و توانایی شناور بودن در آب را به آنان می‌دهد. افزون بر این، این لایه‌ی چربی انرژی‌ای که نهنگ‌های بروده در زمان کوچ نیاز دارند را برای‌شان فراهم کرده و همچنین آنان را در برابر آب و هوای خشن و شکارگران نگهداری می‌کند. این جانوران به‌جای بینی، دارای دو سوراخ دم‌وبازدم هستند. سوراخ دم‌وبازدم لوله‌ای بالای سر نهنگ‌هاست که آنان با هر بار آمدن به روی آب، با آن دم‌وبازدم انجام می‌دهند. از آن‌جا که این سوراخ در بالای سر این جانوران جای گرفته، آنان برای انجام دم‌وبازدم نیازی به بیرون آوردن کامل سر از آب ندارند. در فرایند دَم، هوای دارای اکسیژن به درون شُش‌ها کشیده می‌شود و در بازدَم، فواره‌ای از آب بدون اکسیژن، از سوراخ دم‌وبازدم بیرون می‌رود. نهنگ‌های بروده آهسته شنا می‌کنند، به‌گونه‌ای که سرعت آنان ۱/۶ تا ۶/۴ کیلومتر در ساعت است؛ اگرچه در هنگام هشدار این سرعت به ۱۹ تا ۲۴ کیلومتر در ساعت می‌رسد. همچنین آنان می‌توانند تا ژرفای ۲۹۲ متری آب دریا فرو روند و ۵ تا ۱۵ دقیقه در زیر آب بمانند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Uk.whales - Sergio Hanquet
گردآوری: فرتورچین
