دکتر ابوالقاسم بختیار اولین پزشک ایرانی است که تا سن ٣٩ سالگی تحصیلات ابتدایی داشت و خدمتکار یکی از خوانین بزرگ بختیاری بود. او هر روز فرزندان خان را به مدرسه می‌برد و همان‌جا می‌ماند تا مدرسه تعطیل می‌شد و دوباره آن‌ها را به منزل می‌برد.
دبیرستانی که فرزندان خان در آن تحصیل می‌کردند یک کالج آمریکایی (دبیرستان البرز) بود که مدیریت آن برعهده‌ی دکتر جردن بود. دکتر جردن از پنجره‌ی دفتر کارش می‌دید که هر روز جوانی قوی‌هیکل چند دانش‌آموز را به مدرسه می‌آورد. یک روز که این جوان در شکستن و انبار کردن چوب به خدمت‌گذار مدرسه کمک کرد، دکتر جردن از کار او خوشش آمد و او را به دفتر فرا خواند و از او پرسید که چرا ادامه تحصیل نمی‌دهد؟
جوان (دکتر ابولقاسم بختیار) گفت: که به علت سن بالا و نداشتن هزینه‌ی تحصیل و همچنین با داشتن سه فرزند قادر به این کار نیست. دکتر جردن پذیرفت که خود شخصا آموزش او را در زمانی که باید منتظر بچه‌های خان باشد برعهده بگیرد. او به علت استعداد بالا ظرف چند سال موفق به اخذ دیپلم شد و با کمک دکتر جردن برای ادامه‌ی تحصیل به آمریکا رفت و سرانجام در سن ۵۵ سالگی مدرک دکترای پزشکی خود را از دانشگاه نیویورک گرفت.
دکتر بختیار چهار فرزند داشت که همگی آن‌ها پزشک بودند. دکتر ساموئل مارتین جردن معلم و مبلغ آمریکایی از سال ١٨٩٩ تا ١٩۴٠ ریاست کالج آمریکایی در تهران را بر عهده داشت و به پاس خدماتش خیابانی در تهران به نامش نام‌گذاری شد.
نکته: گاهی یک خدمت ما می‌تواند سرنوشت فرد و حتی اجتماعی را تغییر دهد. خوبی خوبی‌ست با هر مذهب و یا هر ملیتی!
نگاره: -
گردآوری: فرتورچین
