نام: روباه گوش‌خفاشی Bat-eared fox
نام علمی: Otocyon megalotis
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: سگان
سرده: گوش‌سگی‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پلیستوسن میانه (۷۸۱ تا ۱۲۶ هزار سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: منطقه‌های خشک و نیمه‌خشک، سبزه‌زارها، گرم‌دشت‌های خشک، درخت‌زارهای باز اقاقیا و لبه‌ی درخت‌زارهای کشورهای اتیوپی، اریتره، سومالی، جنوب شرقی سودان، کنیا، اوگاندا، تانزانیا، شمال زامبیا، شمال مالاوی، جنوب آنگولا، جنوب زامبیا، جنوب موزامبیک، آفریقای جنوبی، نامیبیا، بوتسوانا، زیمبابوه، لسوتو و اسواتینی در شرق و جنوب قاره‌ی آفریقا
زندگانی: در طبیعت ناشناخته (دربند ۶ تا ۱۴ سال)
سن بلوغ: ۸ تا ۹ ماهگی
زادآوری: زنده‌زا، ۲ تا ۶ نوزاد، با ۶۰ تا ۷۰ روز زمان بارداری
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون موریانه‌ی دروگر (۸۰ تا ۹۰ درصد)، موریانه‌های دیگر، مورچه، ملخ، سوسک، جیرجیرک، شاپرک، هزارپا، عقرب و عنکبوت، گاهی شکار پستانداران کوچک، پرندگان، تخم و جوجه‌ی پرندگان، مارمولک، همچنین دانه و میوه‌ی گیاهان (از آن‌جایی که روباه گوش‌خفاشی دندان‌های بسیار کوچک و کم‌توانی دارد، نمی‌تواند جانوران بزرگ‌تر را شکار کند.)
شکارگران: شیر، پلنگ، یوزپلنگ، سگ وحشی آفریقایی، کفتار خال‌دار، شغال پشت‌سیاه، پایتونان و عقاب‌ها (از خانواده‌ی بازان) همانند عقاب جنگی، عقاب خاکی و عقاب ورو
رنگ: قهوه‌ای گراینده به زرد با موهای خاکستری، دارای پاها، پوزه و ماسکی سیاه‌رنگ
اندازه: وزن ۳ تا ۵/۵ کیلوگرم، سر و بدن به درازای ۴۶ تا ۶۶ سانتی‌متر، دُم به درازای ۲۳ تا ۳۴ سانتی‌متر، بلندای بدن تا شانه‌ها ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: روباه گوش‌خفاشی جانوری شب‌زی، تک‌همسر و گروه‌زیست است. این جانوران دست‌ها و پاهایی بلند، دُمی پُرمو، خزی پُرپشت، گوش‌هایی بزرگ به بلندای ۱۱ تا ۱۳ سانتی‌متر و پوزه‌ای کشیده دارند. بزرگی گوش‌های آنان از آن روست که در زیستگاه‌های بیابانی، گرمای بدن‌شان بیشتر به بیرون رانده شود. همچنین این گوش‌ها به آنان توانایی شنوایی بهتری می‌دهد. این روباه‌ها ۵ انگشت در دست‌ها و ۴ انگشت در پاهای‌شان دارند. روباه‌های گوش‌خفاشی پنجه‌رو هستند و بر روی انگشتان پا راه می‌روند. پنجه‌های پای آنان ثابت هستند و جمع نمی‌شوند. این پنجه‌ها دارای غلاف ناخن نیستند و در رد پای آنان اثر ناخن دیده می‌شود. این روباه‌ها دارای حس بویایی، شنوایی و بینایی نیرومندی هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - wikipedia - animaldiversity
نگاره: Yathin S Krishnappa - Arjan Haverkamp
گردآوری: فرتورچین
