نام: گراز سرخ رودخانه Red river hog
نام علمی: Potamochoerus porcus
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: جفتسمسانان
زیرراسته: گرازسانیان
خانواده: گرازان
زیرخانواده: خوکیان
سرده: رودخوکها
پایندگی: گونهی با کمترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایهی سیاههی سرخ IUCN)
زمان زیست: دورهی پلیوسن (۵/۳۳۲ تا ۲/۵۸۸ میلیون سال پیش) تا دورهی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: جنگلهای بارانی، گرمدشتهای انبوه نمناک، درههای جنگلی و نزدیک رودها، دریاچهها و مردابهای غرب و مرکز قارهی آفریقا
زندگانی: ۱۵ تا ۲۰ سال
سن بلوغ: ۳ سالگی
زادآوری: زندهزا، ۱ تا ۶ نوزاد، با ۱۲۰ تا ۱۲۷ روز زمان بارداری
خوراک: همهچیزخواری، ولی بیشتر گیاهان همچون زمینساقهها، ریشهها، تجهها، پیازها، آجیلها، میوهها، سبزهها، گیاهان آبزی و قارچها، شکار بیمهرگان، حشرات، حلزونها، جوندگان و خزندگان کوچک و تخم پرندگان، همچنین لاشهی جانوران
شکارگران: آدمی، پلنگ، شیر، کفتار خالدار و مار پیتون
رنگ: نارنجی تا قهوهای گراینده به سرخ، دارای سری سیاه با نشانههای سفید در پیرامون چشمها، روی گونهها و آروارهها، همچنین دارای پاهایی سیاه و نواری سفید در پشت و در راستای ستون مهرهها
اندازه: وزن ۴۵ تا ۱۱۵ کیلوگرم، سر و بدن به درازای ۱۰۰ تا ۱۴۵ سانتیمتر، دُم به درازای ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر، بلندای بدن تا شانهها ۵۵ تا ۸۰ سانتیمتر
دربارهی جانور: گراز سرخ رودخانه جانوری شبزی، گروهزیست و تکهمسر است. آنان در گلهای با ۱۱ گراز زندگی میکنند. این گله دربرگیرندهی یک نر بالغ، یک ماده و بچههایشان است. گرازهای سرخ رودخانهی نر در کنار مادهها، سرپرستی، نگهداری و نگهبانی از فرزندان را بهدوش میگیرند. این جانوران بدنی تنومند، پاهایی کموبیش کوتاه، دُمی دراز و نازک و خزی پُرپشت دارند. همچنین آنان گردنی کوتاه و کلفت، سری بزرگ، گوشهایی بزرگ و نوکتیز با آویزی از موهایی دراز و چشمانی کموبیش کوچک دارند. همچنین نرها دو برآمدگی استخوانی و زگیلمانند روی پوزهیشان دارند. گرازهای سرخ رودخانه دارای پوزهای دراز و استوانهای هستند که با استخوانهای ویژهی پیشدماغی و یک دیسک غضروفی در نوک توانمند شده است. آنان حس بویایی بسیار نیرومندی دارند، بهگونهای که میتوانند با آن خوراک خود را در زیر زمین پیدا کنند. دندانهای نیش عاجمانند گرازهای سرخ رودخانهی نر، در هر دو آروارهی بالا و پایین رشد فراوانی کرده و بهسوی بالا و بیرون خمیده شدهاند. دندانهای نیش گرازهای سرخ رودخانهی ماده نیز کوتاهترند. این دندانها برای دفاع و زیر و رو کردن خاک در هنگام یافتن ریشهی گیاهان بهکار گرفته میشوند. گرازهای سرخ رودخانه افزون بر حس بویایی، شنوایی خوبی دارند، ولی بینایی آنان کموبیش کمتوان است. این جانوران سُمرو هستند و بر روی نوک انگشتان پا راه میروند. گرازهای سرخ رودخانه ۲ انگشت بزرگ در هر یک از پاهای خود دارند که با سُم بزرگی پایان مییابند. همچنین آنان دارای ۲ انگشت یا سُم کوچک و کاهش یافته هستند که بالاتر از ۲ سُم بزرگ و اصلی جای گرفتهاند و در زمینهای نرم بهکار گرفته میشوند. سُم، پوششی سخت در نوک انگشتان پای پستانداران سُمدار است که از جنس کراتین ساخته شده و از بخش نرم ته پاهای آنان در برابر آسیبها جلوگیری میکند.
بنمایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Paul MOINE - Marc Dirkx
گردآوری: فرتورچین
گراز سرخ رودخانه (پستانداری از خانوادهی گرازان)
۵
از ۵
۳ مشارکت کننده