لاک‌پشت غول‌پیکر آلدابرا (خزنده‌ای از خانواده‌ی لاک‌پشتان زمینی)

لاک‌پشت غول‌پیکر آلدابرا (خزنده‌ای از خانواده‌ی لاک‌پشتان زمینی)

لاک‌پشت غول‌پیکر آلدابرا (خزنده‌ای از خانواده‌ی لاک‌پشتان زمینی)

نام: لاک‌پشت غول‌پیکر آلدابرا Aldabra giant tortoise
نام علمی: Aldabrachelys gigantea
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: خزندگان
راسته: لاک‌پشت‌سانان
زیرراسته: نهان‌گردن‌سانیان
خانواده: لاک‌پشتان زمینی
سرده: آلدابرایی‌ها
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی ائوسن (۵۵/۸ تا ۳۳/۹ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: سبزه‌زارها، درختچه‌زارهای کوتاه، باتلاق‌های مانگرو و تپه‌ماسه‌ای‌های کرانه‌ای جزیره‌ی آلدابرا وابسته به کشور جزیره‌ای سیشل در شرق قاره‌ی آفریقا (در جزیره یا آب‌سنگ حلقوی آلدابرا نزدیک به ۱۰۰ هزار لاک‌پشت غول‌پیکر زندگی می‌کنند.)
زندگانی: ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال
سن بلوغ: ۲۵ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۴ تا ۲۵ تخم، با ۱۱۰ تا ۲۵۰ روز زمان ماندن در تخم
خوراک: گیاهان همچون سبزه، ساقه، برگ، دانه و میوه، گاهی بی‌مهرگان کوچک و لاشه‌ی جانوران
شکارگران: آدمی (آدمی برای گوشت و تخم این لاک‌پشت، آنان را شکار می‌کند.)
رنگ: لاک و اندام‌ها خاکستری تیره تا سیاه
اندازه: وزن ۲۵۰ کیلوگرم برای نرها و ۱۵۹ کیلوگرم برای ماده‌ها، لاک به درازای ۱۲۲ سانتی‌متر برای نرها و ۹۱ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: لاک‌پشت غول‌پیکر آلدابرا دومین لاک‌پشت خشکی‌زی بزرگ جهان پس از لاک‌پشت غول‌پیکر گالاپاگوس است. همچنین لاک‌پشت غول‌پیکر آلدابرا جانوری خشکی‌زی، روزگرد و کُندرو و به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. اگرچه این لاک‌پشت‌ها در منطقه‌های دارای خوراک فراوان گروه‌زیست هستند. این جانوران لاکی استخوانی و سخت دارند که استخوان‌ها و بخش‌های نرم و آسیب‌پذیر بدن‌شان را می‌پوشاند. لاک این لاک‌پشت‌ها به ستون مهره‌ها، دنده‌ها و چند استخوان دیگر آنان چسبیده است، از همین روست که جانورانی کُندرو و کم‌وبیش سنگین‌وزن هستند. این جانوران پوستی کلفت و پولک‌دار، دست‌ها و پاهایی کلفت، دُمی کوتاه و آرواره‌هایی پُرتوان دارند. همچنین آنان ۵ انگشت پنجه‌دار در دست‌ها و ۴ انگشت پنجه‌دار در پاهای‌شان دارند. لاک‌پشت‌های غول‌پیکر آلدابرا گردنی بسیار بلند دارند. آنان از این گردن برای کندن و خوردن برگ‌های شاخه‌های بالاتر درختان بهره می‌برند. همچنین آنان در بینایی و بویایی نیرومندند، ولی از آن‌جا که گوش بیرونی ندارند، شنوایی آنان کم‌توان است.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - a-z-animals
نگاره: Arjan Haverkamp - Arjan Haverkamp
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۵ مشارکت کننده