وزغ بیل‌پای شرقی (دوزیستی از خانواده‌ی وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی)

وزغ بیل‌پای شرقی (دوزیستی از خانواده‌ی وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی)

وزغ بیل‌پای شرقی (دوزیستی از خانواده‌ی وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی)

نام: وزغ بیل‌پای شرقی Eastern spadefoot toad
نام علمی: Scaphiopus holbrookii
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: راسته‌ی بی‌دم‌سانان
زیرراسته: میان‌غوک‌سانیان
خانواده: وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی
سرده: وزغ‌های بیل‌پای جنوبی
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پالئوسن (۶۵/۵ تا ۵۵/۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: سبزه‌زارها، تنگ‌دره‌ها، باتلاق‌ها، درخت‌زارها، چراگاه‌ها، کشت‌زارها و پیرامون شهرهای شرق کشور آمریکا در آمریکای شمالی
زندگانی: ۵ تا ۹ سال (دربند ۱۲ سال)
سن بلوغ: ۱۵ تا ۱۹ ماهگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۲۳۳۲ تا ۵۴۶۸ تخم، با ۱۲ ساعت تا ۱۴ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۱۴ تا ۶۰ روز
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون عنکبوت، مورچه، موریانه، کرم و لارو حشرات
شکارگران: گاوچرانک، کاکایی‌های راستین، زاغ آمریکایی معمولی، سار معمولی، قمچه‌مار شرقی، مار بینی‌خوکی جنوبی، مار آبی معمولی، مار آبی نواری، گراز، راکون، حشره‌خوار دم‌کوتاه شمالی، صاریغ ویرجینیایی، سمندرک شرقی، گاوغوک آمریکایی و وزغ شرقی
رنگ: قهوه‌ای در پشت و سفید در شکم، دارای دو نوار زردرنگ در پشت و در راستای چشم‌ها
اندازه: بدن به درازای ۴/۴ تا ۵/۷ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: وزغ بیل‌پای شرقی جانوری خشکی‌زی، دالان‌ساز و شب‌زی است. همچنین این وزغ به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. وزغ‌های بیل‌پای شرقی بیشتر زمان خود را در زیر زمین می‌گذرانند و تنها در زمان بارندگی و برای زادآوری به روی زمین می‌آیند. این جانوران بدنی گوی‌مانند، کوتاه و بدون دُم، پوستی ناهموار و زگیل‌دار و چشمانی درشت با مردمک عمودی دارند. همچنین آنان برآمدگی استخوانی بیل‌مانندی در کف پاهای پشتی‌شان دارند. آنان با این استخوانِ بیل‌مانند، زمین را می‌کَنند. وزغ‌های بیل‌پای شرقی دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. انگشتان پاهای پشتی آنان پرده‌دار هستند. این وزغ‌ها زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. وزغ‌های نر دارای کیسه‌ی تشدیدگر صدا هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - virginiaherpetologicalsociety
نگاره: Ben Dalton - Jacob Scott
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۵ مشارکت کننده