نام: گراز دریایی Walrus
نام علمی: Odobenus rosmarus
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: دریاگرازان
سرده: گرازهای دریایی
پایندگی: گونه‌ی آسیب‌پذیر (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
پیدایش: دوره‌ی پلیستوسن (۲/۵۸ تا ۰/۰۱۱۷ میلیون سال پیش)
زیستگاه: بخش دریامیانی یا پلاژیک، کرانه‌های ماسه‌ای، گلی‌ماسه‌ای و گلی زیرکشندی، بخش نورگیر یا اپی‌پلاژیک (۰ تا ۲۰۰ متر)، بخش میان‌دریایی یا مزوپلاژیک (۲۰۰ تا ۱۰۰۰ متر)، کرانه‌های صخره‌ای و شنی، و صخره‌های دریایی و جزیره‌های فراکرانه‌ای صخره‌ای اقیانوس شمالگان و شمال اقیانوس‌های آرام و اطلس (زیرگونه‌ی گراز دریایی آرام بیشتر در کرانه‌های دریای برینگ، زیرگونه‌ی گراز دریایی اطلس بیشتر در کرانه‌های شرق و غرب اقیانوس اطلس و زیرگونه‌ی گراز دریایی لاپتف بیشتر در کرانه‌های دریای لاپتف) (کرانه‌های کشور روسیه، جزیره‌ی گرینلند وابسته به کشور دانمارک و گروه‌جزیره‌ی سوالبارد و جزیره‌ی یان ماین وابسته به کشور نروژ در شمال قاره‌های آسیا و اروپا و کرانه‌های ایالت آلاسکا و کشور کانادا در شمال آمریکای شمالی)
زندگانی: ۳۰ تا ۴۰ سال
سن بلوغ: نرها ۷ تا ۱۰ سالگی و ماده‌ها ۵ تا ۷ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۳۳۱ روز زمان بارداری
خوراک: شکار صدف، میگو، خرچنگ، کرم لوله‌ای، مرجان دریایی نرم، آبدزدک دریایی، خیار دریایی، نرم‌تنان همانند حلزون دریایی، هشت‌پا، ماهی مرکب و صدف دوکفه‌ای، همچنین گاهی فک چنگی، فک نواری، فک حلقه‌دار، فک خال‌دار و بچه‌ی فک ریش‌دار
شکارگران: آدمی، نهنگ قاتل و خرس قطبی
رنگ: خاکستری روشن تا قهو‌ه‌ای گراینده به زرد
اندازه: وزن ۸۰۰ تا ۱۷۰۰ (گاه ۲۰۰۰) کیلوگرم برای نرها و ۴۰۰ تا ۸۰۰ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۲۲۰ تا ۳۶۰ سانتی‌متر (نرها نزدیک به ۲ برابر سنگین‌ترند.)
درباره‌ی جانور: گراز دریایی تنها گونه‌ی به‌جا مانده از خانواده‌ی دریاگرازان Odobenidae است. تاکنون ۲۳ گونه از خانواده‌ی دریاگرازان نابود شده و از میان رفته‌اند. گراز دریایی جانوری بزرگ‌پیکر و گروه‌زیست است. همچنین آنان جانورانی نیمه‌آبزی هستند، چرا که بیشتر زمان خودر را در دریا می‌گذرانند و تنها برای استراحت، زایمان فرزندان و شیر دادن به خشکی می‌آیند. این جانوران بدنی دوکی‌مانند و باریک و کشیده، با پوششی از خز دارند. همچنین آنان سری گِرد، چشمانی کوچک و کم‌توان و پوزه‌ای پهن دارند. گرازهای دریایی دارای دُمی کوتاه و دست‌ها و پاهایی باله‌مانند و پرده‌دار هستند. آنان همانند فکان گوش‌دار می‌توانند باله‌های پشتی خود را رو به جلو خم کرده و در خشکی راه بروند. اگرچه این جانواران به‌وارون فکان گوش‌دار، گوش بیرونی ندارند. گرازهای دریایی شناگرانی توانا هستند. آنان می‌توانند با سرعت ۷ تا ۳۵ کیلومتر بر ساعت شنا کنند و تا ژرفای ۵۰۰ متری آب دریا فرو روند. این جانوران ۴۰۰ تا ۷۰۰ سبیلک به درازای ۳۰ سانتی‌متر و در ۱۳ تا ۱۵ ردیف، بر روی چهره‌ی خود دارند که برای یافتن شکار در آب دریا به‌کار می‌روند. همچنین آنان دارای دندان‌های نیش یا عاج‌هایی به بلندای ۱۰۰ سانتی‌متر و وزن ۵/۴ کیلوگرم هستند. گراز دریایی دارای ۳ زیرگونه است که بر این پایه‌اند: گرازهای دریایی آرام، اطلس و لاپتف.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - a-z-animals
نگاره: Martha de Jong-Lantink
گردآوری: فرتورچین
