نام: فک بندرگاه Harbor seal
نام علمی: Phoca vitulina
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
زیرراسته: سگ‌سانیان
خانواده: فکان بی‌گوش
زیرخانواده: فکان شمالی
سرده: بی‌گوش‌فک‌ها
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
پیدایش: دوره‌ی آکوئیتانین (۲۳/۰۳ تا ۲۰/۴۳ میلیون سال پیش)
زیستگاه: رودها و جویبارهای همیشگی (دربرگیرنده‌ی آبشارها)، دریاچه‌های آب شیرین همیشگی، بخش دریامیانی یا پلاژیک، پای‌رودها، بخش نورگیر یا اپی‌پلاژیک (۰ تا ۲۰۰ متر)، بخش میان‌دریایی یا مزوپلاژیک (۲۰۰ تا ۱۰۰۰ متر)، کرانه‌های صخره‌ای، شنی و سنگ‌ریزه‌ای، کرانه‌های گلی و پهنه‌های گلی میان‌کشندی، شورمرداب‌ها (با سبزه‌های نمایان)، و صخره‌های دریایی و جزیره‌های فراکرانه‌ای صخره‌ای در شمال اقیانوس‌های آرام و اطلس (کرانه‌های کشورهای روسیه، نروژ، سوئد، فنلاند، دانمارک، بلژیک، فرانسه، آلمان، هلند، بریتانیا، ایرلند و ایسلند و جزیره‌ی گرینلند وابسته به کشور دانمارک و گروه‌جزیره‌ی سوالبارد و جزیره‌ی یان ماین وابسته به کشور نروژ در شمال و غرب قاره‌ی اروپا، کرانه‌های کشورهای کانادا، آمریکا و مکزیک و ایالت آلاسکا در آمریکای شمالی و کرانه‌های کشورهای روسیه و ژاپن در شرق قاره‌ی آسیا)
زندگانی: ۴۰ سال (دربند ۴۷/۶ سال)
سن بلوغ: نرها ۴ تا ۵ سالگی و ماده‌ها ۳ تا ۴ سالگی
زادآوری: زنده‌زا، ۱ نوزاد، با ۲۵۳ روز زمان بارداری
خوراک: شکار ماهیان همچون روغن‌ماهی اطلسی، روغن‌ماهی خاکستری، زغال‌ماهی آلاسکا، قلاب‌دهان اروپایی، ماهی خال‌خالی و شاه‌ماهی اطلسی، همچنین هشت‌پا، ماهی مرکب، خرچنگ و میگو
شکارگران: نهنگ قاتل، خرس قطبی، آدمی و کوسه‌ها (بچه‌ها: کایوت)
رنگ: فاز تیره با خال‌های روشن و فاز روشن با خال‌های تیره، تیرگی‌ها به‌رنگ سیاه گراینده به قهوه‌ای تا برنزه یا خاکستری
اندازه: وزن ۸۰ تا ۱۷۰ کیلوگرم برای نرها و ۶۰ تا ۱۴۵ کیلوگرم برای ماده‌ها، بدن به درازای ۱۶۰ تا ۱۹۰ سانتی‌متر برای نرها و ۱۶۰ تا ۱۷۰ سانتی‌متر برای ماده‌ها
درباره‌ی جانور: فُک بندرگاه یا فُک معمولی Common seal، جانوری بزرگ‌پیکر و روزگرد است. همچنین این فک به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. این جانوران بدنی دوکی‌مانند و باریک و کشیده دارند. همچنین آنان سری گِرد، پوزه‌ای کم‌وبیش پهن و سوراخ‌های بینی V مانند دارند. فک‌های بندرگاه دارای دُمی کوتاه و دست‌ها و پاهایی باله‌مانند و پرده‌دار هستند. باله‌هایی جلویی این فک‌ها کم‌وبیش کوتاه هستند. همچنین باله‌های پشتی آنان، رو به جلو خم نمی‌شوند. بنابراین نمی‌توانند با دست و پای باله‌مانند خود به آسانی در خشکی راه بروند و بدوند. همچنین گوش‌های آنان در زیر پوست جای گرفته‌اند، بنابراین دیده نمی‌شوند. فک‌های بندرگاه شناگرانی توانا هستند. آنان می‌توانند تا ژرفای ۹۱ تا ۴۲۷ متری آب دریا فرو روند. این جانوران سبیل‌هایی دراز بر روی چهره‌ی خود دارند که برای یافتن شکار در آب دریا به‌کار می‌روند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity
نگاره: Rick Derevan - Puch Corinne
گردآوری: فرتورچین
