وزغ بیل‌پای گریت بیسین (دوزیستی از خانواده‌ی وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی)

وزغ بیل‌پای گریت بیسین (دوزیستی از خانواده‌ی وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی)

وزغ بیل‌پای گریت بیسین (دوزیستی از خانواده‌ی وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی)

نام: وزغ بیل‌پای گریت بیسین Great Basin spadefoot toad
نام علمی: Spea intermontana
فرمان‌رو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: دوزیستان
راسته: راسته‌ی بی‌دم‌سانان
زیرراسته: میان‌غوک‌سانیان
خانواده: وزغ‌های بیل‌پای آمریکایی
سرده: وزغ‌های بیل‌پای غربی
پایندگی: گونه‌ی با کم‌ترین نگرانی (EX - EW - CR - EN - VU - NT - LC - DD - NE) (بر پایه‌ی سیاهه‌ی سرخ IUCN)
زمان زیست: دوره‌ی پالئوسن (۶۵/۵ تا ۵۵/۸ میلیون سال پیش) تا دوره‌ی هولوسن (۱۱۷۰۰ سال پیش تاکنون)
زیستگاه: درخت‌زارهای ارس-کاج، جنگل‌های صنوبر، درختچه‌زارهای نیمه‌بیابانی، درمنه‌ها، سبزه‌زارهای معتدل، بیابان‌ها و کشت‌زارهای غرب کشور آمریکا و ایالت بریتیش کلمبیا در جنوب غربی کانادا در آمریکای شمالی
زندگانی: ۱۱ تا ۱۳ سال
سن بلوغ: نرها ۱ تا ۲ سالگی و ماده‌ها ۲ سالگی
زادآوری: تخم‌گذار، ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ تخم، با ۲ تا ۴ روز زمان ماندن در تخم، دگردیسی از لاروی به بزرگسالی ۳۰ تا ۴۰ روز
خوراک: شکار بی‌مهرگان و حشرات همچون مورچه، سوسک، مگس، زنبور، پروانه، ملخ، دم‌فنری و عنکبوت
شکارگران: مار زنگی دشتی، کایوت و جغد سوراخ‌نشین (تخم‌ها و نوزادان: مار بندجورابی زمینی غربی، لاک‌پشت گلی زرد (از خانواده‌ی لاک‌پشت‌گلیان)، گندراسوهای لکه‌دار (از خانواده‌ی گندراسویانکلاغ آمریکایی، قزل‌آلای رنگین‌کمان و قزل‌آلای خال‌سرخ)
رنگ: خاکستری، زیتونی یا قهوه‌ای با خال‌های تیره در در پشت و خاکستری روشن، سفید یا کرم در شکم
اندازه: بدن به درازای ۳/۸ تا ۶/۳ سانتی‌متر
درباره‌ی جانور: وزغ بیل‌پای گریت بیسین جانوری خشکی‌زی، دالان‌ساز و شب‌زی است. همچنین این وزغ به‌جز زمان زادآوری، جانوری تنهازیست است. وزغ‌های بیل‌پای گریت بیسین بیشتر زمان خود را در زیر زمین می‌گذرانند و تنها در زمان بارندگی و برای زادآوری به روی زمین می‌آیند. این جانوران بدنی گوی‌مانند، کوتاه و بدون دُم، پوستی ناهموار و زگیل‌دار و چشمانی درشت با مردمک عمودی دارند. همچنین آنان برآمدگی استخوانی بیل‌مانندی در کف پاهای پشتی‌شان دارند. آنان با این استخوانِ بیل‌مانند، زمین را می‌کَنند. وزغ‌های بیل‌پای گریت بیسین دست‌هایی کوتاه و پاهایی بلند دارند و همچون دیگر قورباغه‌ها به‌جای راه رفتن، می‌جهند. انگشتان پاهای پشتی آنان پرده‌دار هستند. این وزغ‌ها زبانی دراز و چسبناک دارند. آنان زبان خود را به بیرون پرتاب می‌کنند و با آن حشرات را شکار می‌کنند. وزغ‌های نر دارای کیسه‌ی تشدیدگر صدا هستند.
بن‌مایگان: wikipedia - animaldiversity - amphibiaweb - californiaherps
نگاره: Rye Jones - Alice Abela
گردآوری: فرتورچین

۵
از ۵
۵ مشارکت کننده