مجله‌ی اینترنتی روز تازه

روزی روزگاری تاجر ثروتمندی بود که چهار زن داشت. زن چهارم را از همه بیشتر دوست داشت و او را مدام با جواهرات گران‌قیمت و غذاهای خوشمزه پذیرایی می‌کرد. بسیار مراقبش بود و تنها بهترین چیزها را به او می‌داد.

دنباله‌ی نوشته

مسافران اتوبوس خانم جذاب و جوانی که با عصای سفید و با احتیاط از پلکان بالا می‌رفت را با دلسوزی نگاه می‌کردند. او کرایه را به راننده پرداخت کرد و سپس با کمک دستش صندلی‌ها را یافت.

دنباله‌ی نوشته

وقتی آن شب از سر کار به خانه برگشتم، همسرم داشت غذا را آماده می کرد، دست او را گرفتم و گفتم، باید چیزی را به تو بگویم. او نشست و به آرامی مشغول غذا خوردن شد. غم و ناراحتی توی چشمانش را خوب می‌دیدم.

دنباله‌ی نوشته

شیخ حسن جوری می‌گوید: در سالی که گذارم به جندی‌شاپور افتاد، سخنی از محمد مهتاب شنیدم که تا گور بر من تازیانه می‌زند. دیدمش که زیر آفتاب تموز نشسته، نخ می‌ریسد و ترانه‌ زمزمه می‌کند.

دنباله‌ی نوشته

روزی استاد روانشناسی وارد کلاس شد و به دانشجویانش گفت: امروز می‌خواهیم بازی کنیم! سپس از آنان خواست که فردی به‌صورت داوطلبانه به‌سمت تخته برود. خانمی داوطلب این کار شد.

دنباله‌ی نوشته

یک زن هنرمند آماتور که اهل انگلستان است ۲ ماه قبل از آشنا شدن با مرد رویاهایش در یک سایت همسریابی، تصویری از او را به تصویر کشید که پس از دیدن آن مرد از شبیه بودن او به نقاشی‌اش بسیار شوکه شد.

دنباله‌ی نوشته

چشماشو بست و مثل هر شب انگشتاشو کشید روی دکمه‌های پیانو. صدای موسیقی فضای کوچیک کافی‌شاپ رو پر کرد. روحش با صدای آروم و دلنواز موسیقی، موسیقی که خودش خلق می‌کرد اوج می‌گرفت.

دنباله‌ی نوشته

روزی پسری خوش‌چهره در حال چت کردن با یک دختر بود. پس از گذشت دو ماه، پسر علاقه‌ی بسیاری نسبت به او پیدا کرد. اما دختر به او گفت: می‌خواهم رازی را به تو بگویم.

دنباله‌ی نوشته

روزی زنی روستایی که هرگز حرف دلنشینی از همسرش نشنیده بود، بیمار شد. شوهر او که راننده‌ی موتورسیکلت بود و از موتورش براى‌ حمل و نقل کالا در شهر استفاده مى‌کرد براى اولین بار همسرش را سوار موتورسیکلت خود کرد.

دنباله‌ی نوشته

یک روز پدربزرگم برام یه کتاب دست‌نویس آورد، کتابی که بسیار گرون‌قیمت بود و باارزش. وقتی به من داد، تاکید کرد که این کتاب مال توئه، مال خود خودته و من از تعجب شاخ درآورده بودم.

دنباله‌ی نوشته