مجله‌ی اینترنتی روز تازه

چشماشو بست و مثل هر شب انگشتاشو کشید روی دکمه‌های پیانو. صدای موسیقی فضای کوچیک کافی‌شاپ رو پر کرد. روحش با صدای آروم و دلنواز موسیقی، موسیقی که خودش خلق می‌کرد اوج می‌گرفت.

دنباله‌ی نوشته

روزی پسری خوش‌چهره در حال چت کردن با یک دختر بود. پس از گذشت دو ماه، پسر علاقه‌ی بسیاری نسبت به او پیدا کرد. اما دختر به او گفت: می‌خواهم رازی را به تو بگویم.

دنباله‌ی نوشته

روزی زنی روستایی که هرگز حرف دلنشینی از همسرش نشنیده بود، بیمار شد. شوهر او که راننده‌ی موتورسیکلت بود و از موتورش براى‌ حمل و نقل کالا در شهر استفاده مى‌کرد براى اولین بار همسرش را سوار موتورسیکلت خود کرد.

دنباله‌ی نوشته

یک روز پدربزرگم برام یه کتاب دست‌نویس آورد، کتابی که بسیار گرون‌قیمت بود و باارزش. وقتی به من داد، تاکید کرد که این کتاب مال توئه، مال خود خودته و من از تعجب شاخ درآورده بودم.

دنباله‌ی نوشته

پیرمردی با همسرش در فقر زیاد زندگی می‌کردند. هنگام خواب، همسر پیرمرد از او خواست تا شانه‌ای برای او بخرد تا موهایش را سروسامانی بدهد. پیرمرد نگاهی حزن‌آمیز به همسرش کرد و گفت: نمی‌توانم بخرم.

دنباله‌ی نوشته

من و همسرم از هم خسته شدیم. دیگر احساسی بین‌مان نیست. تقریبا هیچ حرفی با هم نمی‌زنیم. سرد و بی‌روح و شاید جدا شویم. چندی پیش یک پیامک ناشناس و پراحساس برایش دادم.

دنباله‌ی نوشته

یک روز گرم، شاخه‌ای مغرورانه و با تمام قدرت خودش را تکاند و به دنبال آن برگ‌های ضعیف و کم طاقت جدا شدند و آرام بر روی زمین افتادند. شاخه چندین بار این کار را ددمنشانه و با غرور خاصی تکرار کرد.

دنباله‌ی نوشته

در کتاب فیه ما فیه مولانا داستان بسیار تامل برانگیزی به صورت شعر در مورد جوان عاشقی هست که به عشق مشاهده‌ی معشوقه‌اش هر شب از این طرف دریا به آن طرف دریا می‌رفته و سحرگاهان باز می‌گشته.

دنباله‌ی نوشته

ستوان جان بلانکارد از روی نیمکت برخاست. لباس ارتشی‌اش را مرتب کرد و به تماشای انبوه جمعیت که راه خود را از میان ایستگاه بزرگ مرکزی پیش می‌گرفتند مشغول شد.

دنباله‌ی نوشته

زمان‌های بسیار قدیم وقتی هنوز پای بشر به زمین نرسیده بود، فضیلت‌ها و تباهی‌ها در همه جا شناور بودند. آن‌ها از بیکاری خسته و کسل شده بودند. روزی همه‌ی فضایل و تباهی‌ها دور هم جمع شدند.

دنباله‌ی نوشته