مجله‌ی اینترنتی روز تازه

در یک پارک زنی با یک مرد روی نیمکت نشسته بودند و به کودکانی که در حال بازی بودند نگاه می‌کردند. زن رو به مرد کرد و گفت: پسری که لباس ورزشی قرمز دارد و از سرسره بالا می‌رود پسر من است.

دنباله‌ی نوشته

شیوانا با شاگردش از راهی می‌گذشت. در مسیر حرکت خود، مرد کالسکه‌رانی را دید که دو پسر نوجوانش را با سروصدای بلند دعوا می‌کرد. پسربچه‌ها هم هاج‌‌وواج به پدر و عابران خیره شده بودند.

دنباله‌ی نوشته

مادربزرگ در حالی که با دهان بی‌دندان، آب‌نبات قیچی را می‌مکید ادامه داد: آره مادر، نُه ساله بودم که شوهرم دادند. از مکتب که اومدم، دیدم خونه‌مون شلوغه.

دنباله‌ی نوشته

چهار برادر، خانه‌ی‌شان را به قصد تحصیل ترک کردند و دکتر، قاضی و آدم‌های موفقی شدند. چند سال بعد، آن‌ها بعد از شامی که باهم داشتند حرف زدند.

دنباله‌ی نوشته

چمدانش را بسته بودیم. با خانه‌ی سالمندان هم، هماهنگ شده بود. یک ساک هم داشت با یک قرآن کوچک، کمی نان روغنی، آبنات و کشمش و چیزهایی شیرین. برای شروع آشنایی گفت: مادر جون، من که چیز زیادی نمی‌خورم.

دنباله‌ی نوشته

روزی زنی نزد دکتر روانپزشک معروفی رفت و به او گفت که همسرش نسبت به او و فرزندانش بی‌تفاوت شده است و او می‌ترسد که نکند مرد زندگی‌اش دلش را به کس دیگری سپرده باشد.

دنباله‌ی نوشته

دختری ازدواج کرد و به خانه‌ی شوهر رفت. ولی هرگز نمی‌توانست با مادر شوهرش کنار بیاید و هرروز با هم جروبحث می‌کردند. عاقبت یک روز دختر نزد عطاری رفت...

دنباله‌ی نوشته

چند سال پیش، در یک روز گرم تابستان، پسر کوچکی با عجله لباس‌هایش را درآورد و خنده‌کنان داخل دریاچه شیرجه رفت. مادرش از پنجره نگاهش می‌کرد و از شادی کودکش لذت می‌برد.

دنباله‌ی نوشته

ویکتوریا دختر زیبا و باهوش پنج ساله‌ای بود. یک روز که همراه مادرش برای خرید به فروشگاه رفته بود، چشمش به یک گردنبند مروارید بدلی افتاد که قیمتش ۱۰/۵ دلار بود.

دنباله‌ی نوشته

پیرمردی ضعیف و رنجور تصمیم گرفت با پسر و عروس و نوه‌ی چهارساله‌اش زندگی کند. دستان پیرمرد می‌لرزید، چشمانش تار شده بود و گام‌هایش مردد و لرزان بود.

دنباله‌ی نوشته